Η
νέα τεχνική ωτοπλαστικής δηλαδή πλαστικής αφεστώτων ώτων σχεδιάστηκε
για πρώτη φορά το 1999 και βελτιώθηκε από την ομάδα
μας το Φεβρουάριο 2000 οπότε και εφαρμόστηκε σε 707 μέχρι στιγμής
άτομα με το πρόβλημα αυτό στην Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα είναι σαφώς καλύτερα με την νέα τεχνική ενώ μόνο
σε τρεις άνδρες ασθενείς χρειάστηκε να συμπληρωθεί η επέμβαση από
την παλαιά τεχνική με σκοπό να αφαιρεθούν τεμάχια του χόνδρινου
σκελετού επειδή οι διαστάσεις του ωτός τους ήταν μεγαλύτερες από
τις φυσιολογικές.
Η νέα τεχνική παρακάμπτει προβλήματα που υπήρχαν με τις προηγούμενες
μεθόδους όπως το υπερβολικό οίδημα (πρήξιμο), την κλασσική οπισθοωτιαία
τομή και άρα την μετεγχειρητική ουλή που υπήρξε μέχρι στιγμής και
άλλες επιπλοκές όπως πιθανά αιματώματα ή μολύνσεις που ήταν φυσικό
να συμβαίνουν με τις κλασσικές τεχνικές που έχουν σχεδιαστεί από
πολλούς άλλους σπουδαίους πλαστικούς χειρούργους τα τελευταία χρόνια
στον κόσμο.
Το σκεπτικό της νέας τεχνικής βασίζεται στην ιδέα αναδίπλωσης του
χόνδρου που αποτελεί το σκελετό του πτερυγίου του αυτιού και της
σταθεροποίησής του σε μία νέα θέση, πιο κοντά στο κρανίο. |
