Για να επιτευχθεί αυτό γίνεται μία μικρή οπή στο οπίσθιο μέρος του
πτερυγίου μέσω της οποίας και με τη βοήθεια ενός μικρού ειδικού
εργαλείου με το σχήμα της λόγχης, επιτυγχάνεται η χαλάρωση της μνήμης,
του χόνδρου, του ωτός, και δίδεται σε αυτό το φυσικό σχήμα, τύπου
«Υ» που χαρακτηρίζει τα ωτά όσων δεν έχουν το αισθητικό αυτό πρόβλημα.
Αμέσως μετά, μέσω έξι πολύ μικρών οπών που βρίσκονται κρυμμένες
στις αναδιπλώσεις του πρόσθιου τμήματος του πτερυγίου του ωτός,
τοποθετούνται τρία λεπτά ράμματα από απορροφήσιμο υλικό τα οποία
διατηρούν το νέο σχήμα που έχουμε επιτύχει με τον χόνδρο του αυτιού
να βρίσκεται στη σωστή θέση χωρίς όμως να έχουν ποτέ αισθητοί οι
χειρισμοί που προηγήθηκαν.
Η τεχνική αυτή τελειώνει με το άτομο να παρατηρεί το σχήμα του νέου
του αυτιού σε καθρέπτη, τη στιγμή της επέμβασης, όποτε και να μπορεί
να συνεισφέρει με την άποψη του στο οριστικό αποτέλεσμα. Κατά τη
στιγμή εκείνη μπορούν να γίνουν αισθητές λεπτομέρειες που δεν είχαν
παρατηρηθεί πριν την επέμβαση, δηλαδή μεγάλοι λοβοί, μεγαλύτερο
μέγεθος από το φυσιολογικό, περίσσεια χόνδρων, κακό σχήμα, κλπ.
και να υπάρξουν προσαρμογές της τεχνικής ανάλογα με τις επιθυμίες
του ιδίου του ενδιαφερόμενου, αφού επιτευχθεί το ιδανικό και επιθυμητό
αποτέλεσμα στο ένα αυτί, μπορεί να επαναληφθεί η τεχνική και στο
άλλο αυτί με σκοπό την τελική συμμετρία.