Η ομορφιά είναι ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ
Δεν είναι απλώς πλαστικός χειρουργός, υπερασπίζεται το δικαίωμα των ανθρώπων να κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα. Και υποστηρίζει με πάθος την αναζήτηση της ομορφιάς.
Συνάντησα τον πλαστικό χειρουργό Γιάννη Λύρα με την αρχική εντύπωση ότι θα είχα απέναντί μου απλώς έναν επιτυχημένο, καταξιωμένο και φιλόδοξο επαγγελματία σε έναν πολύ προσοδοφόρο τομέα. Διαψεύστηκα ευχάριστα, όταν, τελικά, συναντήθηκα με τον άνθρωπο που θεωρεί μέγιστη τιμή να μπορεί να υπηρετεί τους ανθρώπους που είτε δεν ευνοήθηκαν από τη φύση είτε η τύχη τους έπαιξε άσχημο παιχνίδι είτε ο χρόνος τους έδειξε το αμείλικτο πρόσωπό του.
Όταν του ζήτησα να αυτοχαρακτηριστεί, δεν δίστασε να απαντήσει με δύο λέξεις: «Τυχερός άνθρωπος». Και το εξήγησε. «Σε έναν κόσμο που υπάρχουν τόσα προβλήματα και αναποδιές, τα πράγματα μου πήγαν καλά στη ζωή, τελείωσα γρήγορα τις σπουδές μου, έχω καλούς φίλους, απέκτησα καλό όνομα, έχω έναν καλό γάμο, κάνω ένα καλό επάγγελμα, βλέπω τον κόσμο ακόμη αισιόδοξα».
Πέρα από αυτά, όμως, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό και επειδή είχε την ευκαιρία να γίνει άνθρωπος που υπηρετώντας την πλαστική χειρουργική, ξεσκεπάζει την υποκρισία όλων εκείνων που θα ήθελαν να αλλάξουν κάτι στο πρόσωπό τους, αλλά δεν το τόλμησαν ποτέ!
«Στη δουλειά μου», λέει «τα πράγματα είναι πολύ απλά. Υπάρχει σαφώς το πρόβλημα και μια αγαθή επιθυμία να λυθεί. Αν μιλάμε μόνο για την ομορφιά, αδικούμε την πλαστική χειρουργική. Έχουμε να κάνουμε και με πολέμους και με ατυχήματα και με εκ γενετής προβλήματα. Έχουμε, δηλαδή, να κάνουμε όχι μόνο με την ματαιοδοξία, αλλά με την επιθυμία του ανθρώπου να εντάσσεται στις κοινωνικές ομάδες και να γίνεται αποδεκτός από αυτές. Όταν δεν το κατανοείς αυτό είναι σαν να μην σέβεσαι το δικαίωμα των άλλων να έχουν επιθυμίες».
Και με τα ψεγάδια που μας ομορφαίνουν ή, τουλάχιστον, μας κάνουν να ξεχωρίζουμε, τι γίνεται; «τα ψεγάδια σε κάποιους ανθρώπους δεν θα τα πειράζαμε ποτέ. Φανταστείτε τον Σον Κόνερι αν αφαιρούσαμε τις ρυτίδες του. Θα αφαιρούσαμε αυτομάτως και τη γοητεία του», έσπευσε να προλάβει την ανησυχία μου. «Η πλαστική χειρουργική δεν θέλει να τελειοποιήσει τους ανθρώπους. Απλώς να βελτιώσουμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ατέλειες. Μη μου πείτε ότι θεωρείτε ευτυχισμένο έναν άνθρωπο με τεράστια γαμψή μύτη και ανύπαρκτο πηγούνι ή ματαιόδοξο επειδή θέλει να κάνει μια αλλαγή στο πρόσωπό του!».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι σε δέκα χρόνια θα υποβληθεί με τη σειρά του σε μια πλαστική επέμβαση.
«Μαύρη» περίοδος για την πλαστική χειρουργική, που εν μέρει ζημίωσε την εικόνα της, αποτέλεσε η δεκαετία του 80 κατά την οποία υπήρξαν αυθαίρετες λύσεις.
Σύμφωνα με τον κ. Λύρα, τα τυποποιημένα χείλη με την ενέσιμη σιλικόνη δεν έγιναν από πλαστικούς χειρουργούς, αλλά από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, οι οποίοι έμπαιναν στον χώρο για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους. «Από πλαστικό χειρουργό δεν θα βρείτε ποτέ τέτοιο αποτέλεσμα», απαντά ενοχλημένος ο κ. Λύρας. Άλλωστε, η πλαστική χειρουργική ταυτίζεται σε πολλά σημεία με την τέχνη και δη με την γλυπτική. Ο ίδιος αισθάνεται καλλιτέχνης και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι γλύπτης.
Και η ομορφιά τι είναι; Ποια είναι η επιδίωξη για τον πλαστικό χειρουργό Γιάννη Λύρα, που αντικρίζει καθημερινά την αλήθεια γυμνή και κατάματα;
«Ομορφιά υπήρχε μέχρι το 2000», με διορθώνει. «Μετά τη χρονιά ορόσημο για την πλαστική χειρουργική, ο όρος ομορφιά αντικαταστάθηκε από τον όρο αρμονία. Αρμονία είναι η αβίαστη εναλλαγή των χαρακτηριστικών ενός υλικού, η οποία σε κάνει να ηρεμείς όταν το βλέπεις. Το αρμονικό αποτέλεσμα σέβεται τα φυλετικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά όχι μόνο της φυλής, αλλά και του φύλου».
Οι άνθρωποι που περνούν από το γραφείο του τον θεωρούν ό,τι πιο λυτρωτικό έτυχε στη ζωή τους, πολύ δικό τους άνθρωπο. «Είναι αλήθεια ότι υπάρχει δέος», συμφωνεί. «Οι άνθρωποι έρχονται εδώ και μου εμπιστεύονται το σώμα τους κατ επιλογή. Με εμπιστεύονται να τους κοιμίσω ως ο άρχων του χειρουργείου. Οι άνθρωποι αυτοί επενδύουν πάνω μου. Είναι η μέγιστη τιμή που μπορώ να φανταστώ. Είναι ό,τι πιο σημαντικό, να σου εμπιστεύεται κανείς το σώμα ή το πρόσωπό του. Όποιος πλαστικός χειρουργός έχει κάνει πλαστική σε πρόσωπο, έχει κερδίσει τα πάντα. Διότι το σώμα το εμπιστεύεσαι εύκολα, το πρόσωπο όχι. Ούτε την παραμικρή γρατσουνιά δεν αφήνεις να σου κάνουν τυχαία. Όταν, λοιπόν, βλέπω ότι, έπειτα από μια καριέρα 10 ετών, θεωρούμαι άνευ όρων και ο πιο ασφαλής χειριστής από τους ίδιους τους ανθρώπους, τι μπορώ να ζητήσω άλλο από τη ζωή μου; Γι αυτό είμαι ευτυχισμένος».
Ακόμη και όταν οι περισσότεροι από τους πελάτες του αποκρύπτουν ότι έκαναν πλαστική επέμβαση; Ο ίδιος δικαιολογεί την ενέργεια αυτή: «Η πλαστική χειρουργική γίνεται για να ξεχάσεις την προηγούμενη κατάσταση. Αν καταφέρεις να ξεχάσεις κι εσύ ο ίδιος πώς ήσουν πριν, τότε η επέμβαση είναι επιτυχής. Στα κλεφτά χαιρετιόμαστε με πολλές πελάτισσες σε δεξιώσεις. Είναι το μυστικό μας». Βέβαια, θυμάται και την περίπτωση κατά την οποία, ενώ βρισκόταν στο λιμάνι της Μυκόνου με τη γυναίκα του, πέρασαν με μηχανάκια δυο πελάτισσές του που είχαν κάνει πλαστική στο στήθος, σήκωσαν την μπλούζα τους και του έδειχναν περιχαρείς τα στήθη τους!
Η πλαστική χειρουργική ήρθε τυχαία στη ζωή του Γιάννη Λύρα. Η χειρουργική ήταν το όνειρό του. «Δεν θα μπορούσε να είμαι τίποτε άλλο εκτός από χειρουργός. Ήθελα η δουλειά μου να είναι καταλυτική και να έχει να κάνει με άμεση παραγωγή πλαστικός χειρουργός έγινα κατά τύχη. Βρέθηκε ένας δάσκαλός μου, αγγειοχειρουργός στη Νέα Υόρκη, ο οποίος δεν έγινε πλαστικός, ενώ ήθελε. Αυτός μου άνοιξε ένα δρόμο που είχε στο μυαλό του. Στην Βραζιλία βρήκα τον άλλο δάσκαλό μου. Αυτόν που μου έδειξε ό,τι επί 40 χρόνια δημιουργούσε. Ήταν ο πρώτος στον κόσμο που συνδύασε την επανορθωτική με την αισθητική πλαστική χειρουργική».
|
