| |
Εφημεριδα Ο ΧΡΟΝΟΣ (Κομοτηνή, Θράκη)
Τεύχος 23-06-2010
Συνέντευξη Μελαχροινή Μαρτίδου
Ιατρικός τουρισμός από την Ροδόπη; ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ
Βoutique clinic hotels στην Ροδόπη
«Εμείς δεν διεκδικούμε να διοικήσουμε την Ελλάδα αλλά την βοηθήσουμε να προοδεύσει. Να σκεφθεί ο νομός Ροδόπης τον ιατρικό τουρισμό ως μέσο που θα συμβάλλει στην αναπτυξιακή προσπάθεια του κράτους. Με την δημιουργία σε ένα βάθος χρόνου μερικών ετών μικρών boutique clinics hotels όπου εκτός νοσοκομειακού κλίματος θα λειτουργούν για αθλητικές κακώσεις, για πλαστική χειρουργική με 10 σουίτες χειρουργεία όπως συμβαίνει στην Ελβετία και την Ισπανία. Η Ροδόπη και η Κέρκυρα είναι ιδανικοί τόποι για κάτι τέτοιο γιατί είναι σε σύνορα οι τόποι είναι παρθένοι ο φορέας ιδιωτικής υγείας να σκεφθεί να αλλάξει το νομικό πλαίσιο, να μάθει πως οι Ελβετοί έκαναν τις μικρές κλινικές αναζωογόνησης οι οποίες θα γίνουν αναπόφευκτα αν όχι από μας, από τους ξένους.
Να ξεκινήσει από τη Ροδόπη ή τα νησιά από παρθένους χώρους όπου ο φορέας ιδιωτικής υγείας να πάρει την άδεια να αλλάξει το νομικό πλαίσιο αντιγράφοντας πως το κάνανε εκεί και να αλλάξει το νομικό πλαίσιο να αναμειχθούν τρεις ενότητες ιατρική τουρισμό μάρκετινγκ, να πεισθεί το κράτος και να το αναλάβουν τοπικοί φορείς εγώ προτίθεμαι να προσφέρω αφιλοκερδώς στον δικό μου τομέα.
Το κυνήγι της ομορφιάς να μην οδηγήσει σε κατάθλιψη
Η ζωή δεν είναι καναπές. Πρέπει να έχουμε μια δραστηριότητα σε σχέση με την φύση, τον αθλητισμό και κυρίως μια συγκρατημένη διατροφή για να μην φθάσουμε σε σημείο να είναι αναπόφευκτη η ιατρική παρέμβαση και η αισθητική ιατρική.
Τα νέα παιδιά να έχουν στο μυαλό τους τον επαγγελματικό προσανατολισμό με στόχο να επιτύχουν την ευτυχία σε συνδυασμό με την πρόοδο. Να σκέφτονται τι θα γίνει στο μέλλον με την ζωή τους και μετά με την εξωτερική εμφάνιση η οποία δεν είναι το διαβατήριο σε καμία περίπτωση για την επιτυχία. Τέλειος δεν είναι κανένας όλοι νάμαστε συνετοί και ικανοποιημένοι από τον εαυτό μας όσο αυτό επιτυγχάνεται με απλά μέσα είμαστε σύμφωνοι. Όσο προσπαθούμε να το επιτύχουμε με υπερβολή κι εμμονή τότε οδηγούμαστε σε μια δυστυχία. Αν κάποιος επιλέξει να πηγαίνει σε μια διαδικασία αντιγραφής των πρότυπων τηλεοπτικών και άλλων να είναι σίγουρος ότι αυτό θα τον οδηγήσει κάποια στιγμή σε κατάθλιψη.
Το βιβλίο του «το μυστικό της Βραζιλιάνικης ομορφιάς» φυσικής ή δημιουργημένης από τους πλαστικούς χειρουργούς αποκαλύπτει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ο επίτιμος πρόξενος της Βραζιλίας στην Ελλάδα πλαστικός χειρουργός Γιάννης Λύρας που μεταφέρει την γνώση και τη εμπειρία του γύρω κοντά στον παγκοσμίου φήμης χειρουργό καθηγητή Ivo Pitanguy μ' ένα βιβλίο λογοτεχνικής επιστήμης. Ο ίδιος σπούδασε και δούλεψε στη Βραζιλία την χώρα των χρωμάτων, της σάμπα και των όμορφων σωμάτων, των αντιθέσεων που κρύβει, κατά τον συγγραφέα, το μυστικό της ομορφιάς. Ο ίδιος έχει ξεκάθαρη άποψη για το τι είναι ομορφιά, υπηρετεί με αυταπάρνηση την επιστήμη του διδάσκει, χειρουργεί, ασχολείται με την φιλανθρωπία και ταξιδεύει σε γωνιές της Ελλάδας που του εκπέμπουν κάτι. Έτσι και το μικρό οδοιπορικό του στην Θράκη, η στάση στα πομακοχώρια αλλά και την Μαρώνεια όπου γοητεύτηκε από το τοπίο και τους ανθρώπους μας έδωσε την χαρά να τον γνωρίσουμε από κοντά. Ο ίδιος ο κ. Λύρας άκουσε όσα θα ήθελε από τα χείλη ειδικών για την ιστορική πορεία στο διάβα των χρόνων, μίλησε για την ζωή του για την ιατρική επιστήμη την συγγραφή τα όνειρά του μ΄ένα λόγο αφοπλιστικά όμορφο και ρεαλιστικό. «Εν τέλει, αν με ρωτήσει κανείς, θα του απαντήσω με κάθε ειλικρίνεια ότι, εκτός από το χειρουργείο - μέσα από το οποίο αισθανόμουν πάντα την ίδια ευθύνη και τιμή που αισθάνθηκα την ημέρα που έκανα την πρώτη επέμβαση (και στο οποίο δεν ακούω κλασσική μουσική) - τις ελεύθερες μου ώρες μου αρέσει να κάνω πεζοπορία στη φύση, να γνωρίζω ξένους λαούς και την κουλτούρα τους και όταν είμαι μέσα στο σπίτι να διαβάζω-αναλύω ιστορία» θα πει δίνοντας μηνύματα στα νέα παιδιά και τον σύγχρονο άνθρωπο καταθέτοντας προτάσεις για τον τόπο.
Όταν αποφάσισα να σας κάνω αυτή την συνέντευξη, έψαξα λίγο στο διαδίκτυο για να δω ο καλεσμένος μου τι έχει κάνει και ανακάλυψα έναν άνθρωπο ο οποίος ασχολείται με την διπλωματία, γράφει βιβλία, έχει κάνει εξειδικευμένες έρευνες για τα επιθέματα των μαστών, δραστηριοποιείται σε Αλβανία, Κύπρο, Φιλιππίνες ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, είναι επίτιμος πρόξενος της Βραζιλίας ανακαλύπτει γωνιές της Ελλάδας.
Ήθελα να ξεκινήσουμε με κάτι πολύ απλό, εσείς σπουδάσατε στην Βραζιλία, βρεθήκατε στην Ελλάδα, καταξιωθήκατε εδώ και αφιερώνετε το πιο πολύτιμο μέρος του ελεύθερου χρόνου σας στο να ανακαλύπτετε την άγνωστη Ελλάδα. Έτσι σας έχουμε και στην Θράκη. Καλωσορίσατε.
-Ευχαριστώ για την πρόσκληση, το σημαντικό στην ζωή είναι να καταλάβει κανείς ότι η ζωή είναι μικρή και ότι δεν του φτάνει μια ζωή για να μάθει τι υπάρχει σε αυτό τον πλανήτη, σε αυτό τον ωραίο κόσμο που ζούμε και πως μπορεί να το απολαύσει και να το διατηρήσει, να βοηθήσει να συντηρηθεί αυτό το έργο της φύσης, του Θεού. Νομίζω ότι είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο καθένας, κάθε στιγμή του ελεύθερου του χρόνου να ασχολείται με την γνωριμία περιοχών της πατρίδας του που εκείνος προσωπικά δεν τις ξέρει.
Εσείς είστε ήδη γραμμένος και στον ιατρικό σύλλογο Ροδόπης.
-Είμαι γραμμένος στον ιατρικό σύλλογο Αθηνών, από την αρχή της καριέρας μου και αργότερα γράφτηκα στον ιατρικό σύλλογο Τιράνων Αλβανίας, στον ιατρικό σύλλογο Λευκωσίας Κύπρου και στον ιατρικό σύλλογο Ροδόπης το 2007.
Πόσες χιλιάδες εγχειρήσεις έχετε στο ενεργητικό σας;
-Έχουμε περάσει σίγουρα τις 10.000 προσωπικές εγχειρήσεις, που έχουν γίνει από εμένα δηλαδή και ακόμα νομίζω ότι θα γίνουν πολύ περισσότερες αυτές οι εγχειρήσεις στο μέλλον.
Ένας γιατρός έχει πάντα επιτυχίες ή μόνο επιτυχίες;
-Ένας χειρουργός στην εκπαίδευση του έχει μάθει ότι η στατιστική επιστήμη εφαρμόζεται και στην χειρουργική και στην στατιστική επιστήμη δεν υπάρχει τίποτα τέλειο. Υπάρχουν πάντα στατιστικά ποσοστά στα οποία περιλαμβάνονται και οι επιπλοκές. Η υποχρέωση ενός έμπειρου ιατρού μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησης με το αντικείμενο και μετά την κάλυψη του πρώτου μέρους της καμπύλης μάθησης, υποχρεούται να εντοπίσει ποια περιστατικά θα κάνουν επιπλοκή εκ των προτέρων, πριν τα χειρουργήσει. Έχω μια περίεργη θεωρία σε αυτό, αν μπορώ να εντοπίσω το 3% που θα κάνει επιπλοκή, όπως γίνεται σε όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις και το βγάλω από την λίστα μου αφού το ακυρώσω, τότε είναι σαν να έχω κάνει επιπλοκή και όμως δεν την έχω κάνει.
Αυτό μας θυμίζει και λίγο ενόραση;
-Είναι καθαρά εμπειρία και πρόβλεψη. Απλή εφαρμογή της κοινής λογικής. Ξέρεις ότι το «χ» περιστατικό έχει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, γνωρίζεις ότι αν δεν πάρεις κάποια μέτρα θα κάνει επιπλοκή, αν πας στην διαδικασία, πιθανόν να κάνεις μια επιπλοκή, αν την κάνεις πρέπει να την λύσεις. Καλύτερα λοιπόν να την προβλέψεις και να μην την κάνεις καν, άρα νομίζω ότι ο γιατρός που έχει εμπειρία, κυρίως αυτό προσφέρει στους ενδιαφερόμενους ασθενείς του προς χειρουργείο, ότι δεν θα μπουν σε μια διαδικασία κατά την οποία θα μπορούσε να προκύψει επιπλοκή.
Από τα χέρια σας έχουν περνούν περισσότερο γυναίκες ή άνδρες;
-Στην ειδικότητα της πλαστικής χειρουργικής οι περισσότερες είναι γυναίκες βεβαίως, αλλά και οι άνδρες αυξάνονται συνεχώς γιατί τους φέρνουν οι γυναίκες τους. Οι γυναίκες της ζωής τους, οι μητέρες, οι αδελφές, οι σύζυγοι, οι σύντροφοι, οι συνεργάτες, πάντα οι γυναίκες όταν πεισθούν ότι κάτι είναι καλό, το προσφέρουν και στους άνδρες που είναι στην ομάδα ή στην παρέα τους.
Οι διάσημες πελάτισσές σας είναι εύκολες, δύσκολες, έχουν ζητήσει πολύ εξειδικευμένα πράγματα;
-Οι διάσημες γυναίκες είναι δύσκολοι χαρακτήρες, διότι έχουν συνήθως γύρω τους μια αυλή η οποία τις επηρεάζει συνήθως επιπόλαια και χωρίς να δίνει πάντα όλα τα στοιχεία υπόψη. Είναι δύστροποι ασθενείς και εμείς σε αυτές τις γυναίκες εφαρμόζουμε μια πολύ σκληρή διαδικασία κατά την οποία ακολουθούνται όλοι οι κανόνες, γιατί αυτό είναι το βασικό πρόβλημα στην πλαστική χειρουργική και στην χειρουργική γενικότερα, να κάνεις κάτι διαφορετικό σε κάποιον, από αυτό που κάνεις σε όλους τους άλλους. Εμείς έχουμε βγάλει την φήμη ότι είμαστε σκληροί στο θέμα της διαδικασίας και δεν έχει καμία σημασία αν είναι διάσημος ή όχι ο πελάτης, θα περάσει την διαδικασία όπως πρέπει. Υπό αυτή την έννοια εμείς διαλέγουμε τις καλύτερες διάσημες, αυτές που σίγουρα θα πετύχουν και αφήνουμε τις άλλες διάσημες που είναι δύστροποι χαρακτήρες για τους άλλους πλαστικούς χειρουργούς...
Μετά την επιτυχία και αφού το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό, τι σας έχουν τάξει, πέρα από την αμοιβή που είναι δεδομένη. Τι δώρα σας έχουν προσφέρει, πως σας βλέπουν στην συνέχεια;
-Η δική μου ειδικότητα προσφέρει απολαύσεις ηθικού τύπου πολύ πιο συχνά από τις άλλες ειδικότητες και είναι περίεργο αυτό, δηλαδή κάποιος γενικός χειρουργός μπορεί να σώσει την ζωή ενός ανθρώπου και ο άνθρωπος αυτός να το θεωρήσει δεδομένο, αν όμως εγώ δημιουργήσω ένα ωραίο ντεκολτέ σε ένα κοριτσάκι 18 ετών το οποίο δεν μπορεί να βγει στην παραλία γιατί έχει θώρακα αγοριού, τότε αυτό το κοριτσάκι δεν με ξεχνάει ποτέ. Έχω λοιπόν να θυμηθώ πάρα πολλές ιστορίες και όχι μόνο το κοριτσάκι και οι γονείς του. Έχω να θυμηθώ πολλές ιστορίες, η πιο τιμητική που μου έχει γίνει ήταν από μια Ελληνίδα από την Κωνσταντινούπολη που έμενε στο Φάληρο. Της είχα κάνει το πρόσωπο και ήταν πολύ ευχαριστημένη, μετά από δύο χρόνια έγινε φίλη μου, βγήκαμε και σε μια εκπομπή στην τηλεόραση μαζί για να δείξει πως γίνεται η επέμβαση και να πείσει και τις άλλες ότι είναι πολύ καλά και έρχεται στο γραφείο μου πολύ ενθουσιασμένη για να μου πει ένα μυστικό. Μου λέει «άκουσε να δεις, παντρεύω την κόρη μου, ο άνδρας μου έχει πεθάνει, δεν έχω γιο, θέλεις να την πας στην εκκλησία και να την παραδώσεις στον γαμπρό;» και μου έδωσε την ύψιστη τιμή να γίνω εκείνος που θα πήγαινε την κόρη της στην εκκλησία για να την παραδώσει στον γαμπρό, αυτό ήταν θεωρώ μια από τις μεγαλύτερες τιμές που έχουν γίνει στην ζωή μου. Θυμάμαι και άλλες τέτοιες ιστορίες οι οποίες είναι πολύ συγκινητικές, όπως έναν ψαρά από την Κάλυμνο που ψάρευε εκεί και ο οποίος ήταν φτωχός και είχε μια κόρη που είχε πρόβλημα στο πρόσωπο το οποίο δεν θα της επέτρεπε ποτέ να παντρευτεί, γιατί ήταν αρκετά παραμορφωμένη. Τελικά την φτιάξαμε αλλά δεν είχε χρήματα να πληρώσει και μου έδωσε 12 κιλά μελανούρια, τότε είπε η γυναίκα μου για πρώτη φορά «έγινες μεγαλογιατρός, πληρώνεσαι σε είδος, δεν θα πεινάσεις ποτέ».
Συμβαίνουν και αυτά καμία φορά, αυτό είναι και το νόημα ενός επιστήμονα, ενός χειρουργού, δεν είναι πάντα αυτοσκοπός το χρήμα φαντάζομαι. Να ρωτήσω ποια είναι η σχέση σας με το χρήμα;
-Εγώ δεν έχω καμία σχέση με το χρήμα, δεν με ενδιαφέρει η προσωπική περιουσία, δεν με ενδιαφέρει η συσσώρευση χρήματος, δεν είμαι επενδυτής. Είμαι ένας άνθρωπος που θεωρεί το χρήμα μια χρήσιμη επινόηση του ανθρώπου για να διευκολύνει τις απλές σχέσεις του με την καθημερινότητα και με τους άλλους ανθρώπους όσον αφορά τα εργασιακά, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πλέον το άγχος της επιβίωσης και αυτό με διευκολύνει για να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, όπως ο πολιτισμός, η πολιτιστική διπλωματία, όπως οι περεταίρω επιστημονική έρευνα και η φιλανθρωπία. Είμαι μπλεγμένος και σε τέτοιες διαδικασίες στις οποίες θα πρέπει να εμπλακούμε όλοι όσοι έχουμε καταφέρει κάποια στιγμή να περάσουμε το όριο της επιβίωσης.
Επειδή μιλήσατε για την πολιτιστική διπλωματία που φαντάζομαι είναι το σημαντικότερο στοιχείο για να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία η χώρα μας σε Ευρωπαϊκούς και διεθνείς κύκλους, εσείς είστε επίτιμος πρόξενος της Βραζιλίας στον Πειραιά, πως αποκτήσατε αυτή την ιδιότητα;
-Όταν γύρισα στην Ελλάδα από την Βραζιλία, έκανα μια μικρή εφημερίδα για την Βραζιλιάνικη κοινότητα στην Ελλάδα, η οποία ήταν πάρα πολύ χρήσιμη στην κοινότητα τότε, αργότερα ασχοληθήκαμε με τα πολιτιστικά που είχαν να κάνουν με το Βραζιλιάνικο καρναβάλι και τα λοιπά, αργότερα εξελέγην πρόεδρος του Ελληνοβραζιλιάνικου πολιτιστικού συλλόγου και επειδή είχα κάνει και μεγάλη έρευνα και είχα περάσει και από την Βραζιλιάνικη εκπαίδευση, επειδή εκεί έκανα την πλαστική χειρουργική, το κράτος της Βραζιλίας με επέλεξε για να με τιμήσει με τον τίτλο του επίτιμου προξένου. Το κράτος της Ελλάδος αποδέχτηκε αυτή την τιμή, γιατί πρέπει να συμφωνούν και τα δύο κράτη και το εκτελεστέο έγγραφο τελικά μου δόθηκε το 2006 οπότε διορίστηκα ως επίτιμος πρόξενος της Βραζιλίας με έδρα τον Πειραιά και έκτοτε κάνω την πολιτιστική διπλωματία στα πλαίσια της συγκροτημένης προσπάθειας της Βραζιλίας, να περάσει τον πολιτισμό της σε όλο τον κόσμο, ο οποίος είναι ένας πολιτισμός που προωθεί την ισότητα και την ανοχή απέναντι στο άλλο φύλλο και στην άλλη ράτσα.
Αυτά τα πιστεύω και τα πρεσβεύω και εγώ και αυτά έβαλα και στο βιβλίο που έγραψα το 2009, με τον τίτλο «το μυστικό της Βραζιλιάνικης ομορφιάς» όπου λέω ότι το μυστικό της Βραζιλιάνικης ομορφιάς οφείλεται στην ανάμειξη της ράτσας, όλοι οι άνθρωποι από όλο τον πλανήτη πήγαν και αναμείχθηκαν εκεί χωρίς κανένα πρόβλημα με αποτέλεσμα να φτιάξουν αυτό τον ωραίο λαό ο οποίος δεν έχει κανέναν εχθρό, αν έχετε παρατηρήσει, η Βραζιλία δεν έχει εχθρούς, είναι η μοναδική χώρα στον πλανήτη για την οποία όλοι μιλούν με καλά λόγια, είναι εντυπωσιακό αυτό. Με κάποιο τρόπο το έχουν κερδίσει αυτό. Είναι οι άνθρωποι τους, η ψυχή των Βραζιλιάνων κατάφερε να μπει στις καρδιές όλων των ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη ανεξαρτήτως προελεύσεως και βεβαίως αργότερα δεν άφησα τις ενασχολήσεις μου με τα επιστημονικά διότι είμαι και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής ακαδημίας πλαστικής χειρουργικής με έδρα την Ρώμη η οποία είναι μια ακαδημία που προωθεί την έρευνα στην πλαστική χειρουργική και έχει σαν στόχο να εκπαιδεύει νέους πλαστικούς χειρουργούς με όλες τις μοντέρνες μεθόδους.
Βέβαια η πλαστική χειρουργική γεννήθηκε και αναπτύχθηκε για να αποκαταστήσει δύσκολες καταστάσεις, αποκαταστάσεις εγκαυμάτων, ατόμων με δυσμορφίες και μετά εξελίχθηκε και στους υγιείς ανθρώπους. Βέβαια υπήρξε και μια μεγάλη παρεξήγηση ότι έμπαιναν εμβόλιμα χειρουργεία πλαστικών χειρουργών αντί για χειρουργεία που παιζόταν ζωές, εσείς συμφωνείται με αυτό, πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα η πλαστική χειρουργική ή η αισθητική πλαστική χειρουργική;
-Το κράτος έχει σαν υποχρέωση και σαν αποστολή να διατηρεί την υγεία των ανθρώπων και να την προστατεύει και να την θεραπεύει όταν εκείνη έχει υποστεί βλάβη. Συνεπώς δεν έχει θέση η αισθητική χειρουργική στα κρατικά νοσοκομεία κατά την γνώμη μου. Η αισθητική πλαστική χειρουργική πρέπει να μην υπάρχει σε κρατικά νοσοκομεία. Είναι ένας μύθος και κατά την γνώμη μου επικίνδυνος ο μύθος που προωθούν μερικοί πλαστικοί χειρουργοί που λένε ότι χρειάζεται για εκπαιδευτικούς λόγους στα κρατικά νοσοκομεία. Είναι ύποπτη αυτή η θέση και κατά την γνώμη μου υποκρύπτεται προσωπικό οικονομικό συμφέρον κάποιων ατόμων πίσω από αυτή την θέση. Αν το κράτος θέλει να εκπαιδεύσει πλαστικούς χειρουργούς στην αισθητική χειρουργική στην Ελλάδα, καλό θα ήταν να κάνει αυτό που κάνουν πολλές χώρες του εξωτερικού. Όλες οι νέες χώρες που έχουν μπει στην νέα οικονομία τώρα τελευταία και κυρίως εντός Ε.Ε. και να κάνει συμβάσεις με τις κλινικές πλαστικής χειρουργικής που υπάρχουν στα ιδιωτικά νοσοκομεία, αλλά αυτό προσκρούει στην μεγάλη αυτή μονολιθική άποψη περί μόνο κρατικών πανεπιστημίων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μόνο κρατικών νοσοκομείων που θα δίνουν τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Αυτό είναι τραγικό λάθος γιατί αυτή η γνώση δεν υπάρχει στα κρατικά νοσοκομεία, συνεπώς όποιος θέλει να πει ότι αν βάλει έναν ειδικευόμενο ο οποίος δεν ξέρει, το ομολογεί ότι δεν ξέρει, αφού θέλει να τον εκπαιδεύσει, χωρίς καμία καθοδήγηση διότι και ο προϊστάμενος τους δεν ξέρει αφού είναι επιμελητής μόνο του κρατικού νοσοκομείου και δεν έχει εκπαιδευτεί στην αισθητική χειρουργική, να μάθει πειραματικά πάνω σε έναν ασθενή που θέλει να κάνει ένα Face-Lift στο κρατικό νοσοκομείο, τότε για να μάθει σημαίνει ότι χρησιμοποιεί τον πολίτη με κρατικά χρήματα από τους κρατικούς ασφαλισμένους για πειραματόζωο, συνεπώς είναι όλη η άποψη λάθος. Εγώ προτείνω την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και τα ιδιωτικά αυτά πανεπιστήμια να έχουν σαν καθηγητές όχι γιατρούς θεωρητικούς, αλλά γιατρούς από τους ήδη καταξιωμένους, από τον μεγάλο αριθμό επεμβάσεων που κάνουν, στον ιδιωτικό τομέα. Οι κλινικές και οι πλαστικοί χειρουργοί του ιδιωτικού τομέα μπορούν να συνεπικουρήσουν τις κρατικές δομές στο να προφέρουν πλήρη εκπαίδευση στην πλαστική χειρουργική, τόσο στον κρατικό όσο και στον ιδιωτικό τομέα από κοινού όμως.
Πως θα φανταζόσαστε τον εαυτό σας 10 χρόνια μετά;
-Το 2006 μου έγινε και μια άλλη τιμητική διάκριση, ο πρόεδρος της δημοκρατίας των Φιλιππίνων μου έδωσε το βραβείο Gusi 2006 για την ιατρική πλαστική χειρουργική και την φιλανθρωπία. Ένα από τα βασικά λοιπόν θέματα που πρέπει να καλύπτει η πλαστική χειρουργική είναι και οι δωρεάν επεμβάσεις σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη γι' αυτό και κάθε Νοέμβριο πηγαίνω στις Φιλιππίνες που είναι η έδρα ενός μεγάλου ιδρύματος που δίνει τροφή και στέγη σε 2 εκ. ανθρώπους και προσφέρει ανακούφιση σε όσους έχουν πληγεί από φυσικά φαινόμενα, όπως πλημμύρες, σεισμούς, τυφώνες και λοιπά που συμβαίνουν στην Ασία πολύ αυτά, είχα εμπλακεί με αυτό, τελικά τώρα λειτουργώ ως αντιπρόεδρος αυτού του ιδρύματος, ήθελα να πω δηλαδή ότι σε 10 χρόνια από σήμερα πρέπει ένα μεγάλο κομμάτι της δραστηριότητας μου να καλύπτει δύο μεγάλους τομείς. Ένα τομέα που είναι μια σχολή, η σχολή για να μεταδίδω γνώσεις οργανωμένα σε νεότερους πλαστικούς χειρουργούς και ένα ίδρυμα το οποίο να αναλαμβάνει δωρεάν επεμβάσεις σε άτομα τα οποία έχουν ανάγκη ανά τον κόσμο. Επειδή αυτά τα δύο έχουν ξεκινήσει και είναι σε εξέλιξη, πιστεύω ότι μετά από 10 χρόνια θα έχουν ωριμάσει πλήρως ώστε να είναι πολύ μεγάλα.
Αυτά όλα δεν είναι προσωπικές επινοήσεις, είναι ένα απαύγασμα από αυτά που έμαθα στην Βραζιλία. Ο δάσκαλος μου ήταν ένας άνθρωπος που πάντα πίστευε στα ίδια πράγματα. Αντέγραψε τις δύο σχολές, του Χριστού και του Σωκράτη και τις ανέμειξε και μετά πίστευε πολύ και στο γεγονός ότι ένα μέρος από αυτά που παίρνεις, πρέπει να το δίνεις. Συνεπώς είναι παλιές κλασικές αρχές που όπως λέω στην ιστοσελίδα μου «κλασικές ιδέες με νέα ιδεώδη».
Είμαστε σίγουροι ότι θα γεννηθεί και κάποιο καινούργιο βιβλίο μετά «το μυστικό της Βραζιλιάνικης ομορφιάς» που κυκλοφόρησε πέρυσι;
-Βεβαίως, τώρα ετοιμάζω και ένα επόμενο βιβλίο το οποίο πρώτη φορά το ακούτε εδώ, δεν το έχω δηλώσει πουθενά, που θα έχει να κάνει με τις ωραίες ιστορίες της πλαστικής χειρουργικής που έχω ζήσει στην καριέρα μου μέχρι τώρα. Έχω συλλέξει μερικές από αυτές, δεν θα γραφούν με ονοματεπώνυμο, γιατί δεν μπορώ να το κάνω αυτό λόγω ιατρικού απορρήτου, αλλά σίγουρα με αρχικά και σίγουρα με ιδιότητα, οπότε είναι ανθρώπινες ιστορίες που θα βάλλουν τον αναγνώστη πιο βαθιά στο ποιος είναι αυτός που έρχεται τελικά στον πλαστικό χειρουργό».
|
|
