| |
Eφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ
5-2-2001
Η Εποχή της παραμόρφωσης τελείωσε
Συνέντευξη στην Ανθή Κοντορούση
Η πλαστική χειρουργική συνδέεται άμεσα με επεμβάσεις αισθητικής, ωστόσο η προσφορά της στην ιατρική είναι πολύ μεγαλύτερη.
Ο τομέας αυτός της ιατρικής δεν παρεμβαίνει στο έργο της φύσης και του Θεού, αλλά τη συμπληρώνει. Το μόνο κακό της πλαστικής χειρουργικής είναι οι κάκιστες υπηρεσίες λίγων γιατρών, οι οποίοι προκαλούν παραμορφώσεις, γεγονός που σύντομα θα είναι παρελθόν, σύμφωνα με το δρ. Γιάννη Λύρα.
Είθισται η πλαστική χειρουργική να ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με επεμβάσεις αισθητικής, οι οποίες στόχο έχουν να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία των ανθρώπων. Ο δρ. Γιάννης Λύρας, διευθυντής του Τμήματος Πλαστικής Χειρουργικής της Ευρωκλινικής Αθηνών, μίλησε στη "Β" για τον παρεξηγημένο ρόλο της πλαστικής χειρουργικής, αναλύοντας μύθους και πραγματικότητες.
Γεμάτος αισιοδοξία, τόνισε ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι τον 21ο αιώνα θα ασχολούνται με την εξωτερική τους εμφάνιση και επεσήμανε ότι δεν πρέπει να υποτασσόμαστε στην δικτατορία της ασχήμιας. Δεν συμφωνεί με την αντίληψη ότι η επιστήμη του παρεμβαίνει στο έργο της φύσης και του Θεού.
Αντίθετα, ο κλάδος αυτός της ιατρικής δεν υποκαθιστά, αλλά συμπληρώνει το έργο Του.
Τι σημαίνει πλαστική χειρουργική και ποιος ο ρόλος της στην ιατρική;
"Είναι ειδικότητα της ιατρικής και σκοπό έχει να διορθώσει τις ατέλειες με τις οποίες γεννήθηκε ένα άτομο ή απέκτησε κατά τη διάρκεια της ζωής του ή να εναρμονίσει τις γραμμές του σύμφωνα με τις προτιμήσεις του αλλά πάντα με βάση τα σταθερά δεδομένα της ιατρικής. Η πλαστική χειρουργική προέρχεται από το ρήμα "πλάθω" ασχολείται με την διαμόρφωση του εξωτερικού σχήματος, του προσώπου ή του σώματος".
Συνήθως το ζητούμενο είναι να φαίνονται οι άνθρωποι πιο νέοι ή να βελτιώσουν την εξωτερική τους εμφάνιση;
"Η πλαστική χειρουργική του προσώπου ασχολείται με την εξάλειψη των ρυτίδων, με την επανόρθωση ύστερα από ατυχήματα και τις γενετικές δυσμορφίες. Η πλαστική χειρουργική του σώματος έχει να κάνει με τη διαμόρφωση του περιγράμματος του, προσθέτει και αφαιρεί καμπύλες, αλλά ασχολείται και με προβλήματα που αφορούν μόνο στην αισθητική επανόρθωση".
Θεωρείται παρεξηγημένος κλάδος της ιατρικής. Άτομα που έχουν υποβληθεί σε τέτοιου είδους επεμβάσεις δεν το παραδέχονται. Για ποιο λόγο έχει διαμορφωθεί αυτή η αντίληψη;
"Για αυτό ξεκίνησα κάνοντας λόγο για ατυχήματα και για τη γενετική δυσμορφία και όχι για την ομορφιά, γιατί ακριβώς υπάρχει μια παρεξήγηση γύρω από το ρόλο της πλαστικής χειρουργικής. Ο καλύτερος τομέας της είναι το λίφτινγκ, η βελτίωση του στήθους ή και του σώματος, όσο δηλαδή έχουν σχέση με την αισθητική, αλλά δεν είναι μόνο αυτό".
Αισθάνεστε ότι παρεμβαίνετε στο έργο της φύσης;
"Όχι βέβαια. Εδώ πρέπει να πούμε ότι όλοι αναγνωρίζουν το άσχημο, ενώ το ωραίο είναι υποκειμενικό και εδώ έρχεται η επιστήμη μας, για να διορθώσει τις ατέλειες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και λογικό, άρα δεν πάει κόντρα στη φύση, αλλά η φύση μας προσδιορίζει τι είναι άσχημο και πρέπει να το αλλάξουμε".
Πόσο επηρεάζει την ψυχολογία με μια επέμβαση αισθητικής;
"Μα όλο ξεκινούν από την ψυχολογία, που μας ωθεί να αλλάξουμε την εξωτερική μας εμφάνιση, είτε για να αισθανθούμε πιο όμορφοι είτε για να εναρμονιστούμε με την κοινωνία μας και, όταν λέμε ψυχολογία, δεν εννοούμε ψυχιατρική, αλλά πόσο καλά αισθάνεται κάποιος μέσα του. Ένα από τα όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει είναι η πλαστική χειρουργική, οποία είναι μία σαφής ειδικότητα, διαγιγνώσκει το πρόβλημα και δίνει λύση ορατή από όλους και αντικειμενική".
Ωστόσο υπάρχουν ποσοστά αποτυχίας. Πιστεύετε ότι οφείλονται στην απροσεξία του γιατρού ή στις υπερβολικές απαιτήσεις των πελατών;
"Ο μόνος εχθρός της πλαστικής χειρουργικής είναι το κακό αποτέλεσμα, το οποίο οφείλεται στα λάθη των γιατρών που γίνονται για δύο λόγους. Πρώτον, ο κάθε γιατρός εφαρμόζει την τεχνική που έχει μάθει, είναι δηλαδή ευσυνείδητος επαγγελματίας ή βρίσκεται σε μία δύσκολη φάση της ζωής του και έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα την ειδικότητα του. Αν βάλουμε τα προσωπικά μας μέσα στη δουλειά, μπορούμε εύκολα να κάνουμε λάθος. Ο γιατρός λοιπόν, πρέπει να είναι απόλυτος και ψύχραιμος εφαρμοστής των νόμων της ιατρικής. Ο δεύτερος λόγος είναι η υπερβολική προσδοκία. Αν δεν δώσουμε να καταλάβει στον ενδιαφερόμενο ποιο θα είναι το αποτέλεσμα και δεν του δείξουμε την εικόνα μέσω ενός υπολογιστή, ίσως δημιουργηθεί παρεξήγηση και αυτό θεωρείται αποτυχία. Συνοψίζοντας, υπάρχουν δύο παράγοντας ο προσωπικός παράγοντας του ίδιου του γιατρού και η ασυνεννοησία μεταξύ του πλαστικού χειρουργού και του ενδιαφερομένου. Όσο δε για το ιατρικό λάθος, δεν ισχύει κάτι τέτοιο, δεν υπάρχουν θάνατοι και επιπλοκές, άρα τα λάθη οφείλονται στην επιφανειακή εκτίμηση".
Η πλαστική χειρουργική αφορά μόνο τις γυναίκες;
"Οι άνδρες έχουν λίγες φορές το θάρρος να υποβληθούν σε μία τέτοιου είδους επέμβαση. Είναι, εξάλλου ευνοημένοι από την κοινωνία όσο καιρό είναι δυνατοί. Η κοινωνία είναι ελαστική, γιατί θεωρεί ότι πρέπει να είναι ωραίοι μόνο στην αναπαραγωγική τους ηλικία. Οι γυναίκες επιλέγουν τους όμορφους άνδρες μόνο για την εποχή της αναπαραγωγής. Γενικότερα, τους αντιστοιχεί ένα ποσοστό της τάξεως του 3% έως 20% ανάλογα με την κοινωνία στην οποία ζούμε. Στην Καλιφόρνια έχουν θάρρος κατά 50% στην Ιαπωνία κατά 20%, στη Βόεια Ευρώπη κατά 2%, ενώ στη Νότια κατά 10%.
Έχει γίνει μόδα η πλαστική χειρουργική;
"Τα πράγματα σίγουρα έχουν αλλάξει. Πρώτα απ' όλα, όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει αυτή η επιστήμη. Είναι όλοι ενημερωμένοι. Είναι όλοι φίλοι μας".
Λίφτινγκ σημαίνει τράβηγμα προς τα πίσω, άρα και αλλοίωση των χαρακτηριστικών μας;
"Υπάρχουν πλαστικοί χειρουργοί που το όνομά τους έχει συνδεθεί άμεσα με την εποχή της παραμόρφωσης". Είναι γνωστοί για το lifting τους, τα οποία όμως φαίνονται! Αυτό είναι το μόνο κακό της πλαστικής χειρουργικής... Μπορεί δηλαδή 2-3 πλαστικοί χειρουργοί να έχουν παραμορφώσει πολύ κόσμο, αυτό όμως δεν είναι πλέον ανεκτό από κανέναν και, εκτός των άλλων, προσφέρει κάκιστες υπηρεσίες και στην ίδια την πλαστική χειρουργική.
Λίφτινγκ δεν σημαίνει τραβάω το πρόσωπο προς τα πίσω, αλλά προς τα πάνω.
Όταν ένας πλαστικός χειρούργος είναι ανεκπαίδευτος ή έχει τη "δική του" άποψη για την ομορφιά και τραβήξει το πρόσωπο προς τα πίσω, έχει ήδη προκαλέσει μία "παραμόρφωση". Η εποχή της παραμόρφωσης όμως σύντομα τελειώνει... Μόλις βγει στη σύνταξη και ο τελευταίος γιατρός που την εφαρμόζει, όπου να' ναι δηλαδή...
Το λίφτινγκ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαταράσσει την προσωπικότητα εκείνου που το επέλεξε, μόνο και μόνο επειδή είναι διαταραγμένη η προσωπικότητα εκείνου που το εφάρμοσε...".
Όσο πιο νέος ο γιατρός, τόσο πιο καλός;
"Όχι βέβαια! Όσο πιο έμπειρος και νέος, τόσο πιο καλός. Εγώ είχα την τύχη να έχω δάσκαλο τον Ίβο Πιταγκί, ο οποίος μου μετέδωσε μια εμπειρία που βγήκε μέσα από μια ολόκληρη ζωή".
Οι πλαστικοί χειρουργοί χρησιμοποιούν τις δικές τους μεθόδους ή υπάρχουν κοινές τεχνικές που εφαρμόζονται από όλους;
"Πιστεύω ότι είναι νόμιμο ένας γιατρός να χρησιμοποιεί δική του μέθοδο, αρκεί να προέρχεται από την εμπειρία του και όχι από τη φαντασία του. Γιατί αυτό που λέμε ότι η φαντασία είναι κάτι σημαντικό δεν ισχύει στην πραγματική εφαρμογή των μεθόδων. Εγώ είναι υπέρ, έχω εξάλλου δύο δικές μου μεθόδους, μία για την κοιλιοπλαστική και μία για την ωτοπλαστική, τις οποίες και έχω δημοσιεύσει. Το πρόβλημα αρχίζει όταν ο γιατρός αποφασίσει να κάνει πράγματα εκτός ιατρικής, δηλαδή να χρησιμοποιήσει μία μέθοδο η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ ούτε κατά προσέγγιση. Η ιατρική έχει συνέχεια^ δεν μπορείς να χτίσεις κάτι ξαφνικά από μόνος σου. Πρέπει να το χτίσεις πάνω σε σκέψεις προηγούμενων, όπου εσύ θα βελτιώσεις κάτι. Αυτός ο γιατρός που θα πει ότι είναι μάγος μάλλον είναι ψυχασθενής. Είσαι υποχρεωμένος να είσαι συγκεκριμένος".
Ποιες είναι οι νέες μέθοδοι στην Ελλάδα; Υπάρχει εξέλιξη;
"Οι νέες μέθοδοι είναι πάντα εξελίξεις προηγούμενων. Είπαμε πιο πάνω ότι στο λίφτινγκ πρέπει να τραβήξεις το πρόσωπο προς τα πάνω, προκειμένου να νικήσεις τη βαρύτητα. Μέχρι εκεί ήταν το λίφτινγκ. Το καινούριο είναι ότι βάζουμε πλέον και ένα εσωτερικό δίχτυ από κορδόνια απορροφήσιμα, που έχουν σκοπό να κρατήσουν το λίφτινγκ καλό για 20 χρόνια και όχι για 1 ή 2. Αυτή είναι μία νέα μέθοδος σε συνδυασμό με άλλες, με τις οποίες τα χαρακτηριστικά μένουν αναλλοίωτα. Εσύ αφαιρείς μόνο την κούραση. Η νέα μέθοδος στα αυτιά, δική μου αυτή, γινόταν μέχρι τώρα με μία τομή πίσω από το αυτί και αφαιρούνταν κομμάτι χόνδρου. Αφενός είχες μία ουλή που φαινόταν, αφετέρου έβγαινε δέρμα πίσω από το αυτί, ενώ πρέπει να υπάρχει φυσικό κενό πίσω από το πτερύγιο. Σήμερα δεν κάνουμε καμία τομή, αλλά μόνο οπές και βάζουμε δύο ράμματα κάτω από το δέρμα που δεν φαίνονται και ο χόνδρος κρατιέται στη σωστή του θέση. Αυτή η μέθοδος γίνεται πιο εύκολα από την προηγούμενη, με τοπική αναισθησία, εφαρμόζεται και στα παιδιά για τα οποία μέχρι σήμερα δεν υπήρχε λύση και έχει απολύτως φυσικό αποτέλεσμα".
Ποιο είναι το μέλλον της επιστήμης σας;
"Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα ασχολούνται με την αισθητική τους, διότι δεν περιμένουμε μεγάλους πολέμους. Δεν έχει πλέον τόσο σημασία η επιβίωση, όσο η καλή διαβίωση. Δεν υποτασσόμαστε στη δικτατορία της ασχήμιας. Αυτοί που κατηγορούν την πλαστική χειρουργική ίσως είναι υστερόβουλοι και δεν έχουν το θάρρος να διαγνώσουν επάνω τους λεπτομέρειες εμφάνισης που δεν είναι καλές. Και σας ρωτώ: Είναι όλοι τέλειοι; Εγώ πιστεύω πως όχι. Και, αφού δεν είναι, γιατί να κατακρίνουμε την πλαστική χειρουργική;".
Γ. Λύρας: "Η επιστήμη μου θεραπεύει και φτωχούς".
Συμμετέχετε στο Ίδρυμα Θεοτόκος: "Πολλοί συνάδελφοι αποφάσισαν ότι πρέπει να προσφέρουν σε ανθρώπους που δεν έχουν τα μέσα και ειδικά σε παιδιά που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές ή στις περιφέρεις κάθε χώρας και τα οποία έχουν γενετικές δυσμορφίες, όπως το Σύνδρομο Down, το λαγόχειλο, το λυκόστομο ή εγκαύματα.
Δύο οργανισμούς μπορώ να θυμηθώ τώρα, τον "Operation Smile", αμερικανικό οργανισμό, στον οποίο ομάδες γιατρών ταξιδεύουν στα πέρατα του κόσμου και χειρουργούν παιδιά με λαγόχειλο και το Ίδρυμα Θεοτόκος στην Κύπρο. Το ίδρυμα αυτό ασχολείται με την πρόληψη της νοητικής καθυστέρησης των γενετικών δυσμορφιών αλλά και με τη θεραπεία τους.
Εγώ λοιπόν, έχω την τιμή να συμμετέχω στις δωρεάν αυτές θεραπείες παιδιών από την Κύπρο, διότι τη θεωρώ ένα κομμάτι του Ελληνισμού που έχει ανάγκη βοήθειας από την Ελλάδα. Πρόσφατα την είχα επισκεφθεί και έδωσα διάλεξη στη Λεμεσό".
Πιστεύετε ότι συμβάλλετε στο να επανεντάξετε στην κοινωνία μας παιδιά περιθωριοποιημένα λόγω των γενετικών τους δυσμορφιών;
"Η θεραπεία αφορά παιδιά προσχολικής ηλικίας και η βασική βοήθεια παρέχεται στους γονείς, διότι με αυτό τον τρόπο θεωρούμε ότι προσφέρουμε σε δυο ενεργούς και παραγωγικούς ανθρώπους, που ίσως να έχουν ψυχολογικό πρόβλημα από την ίδια τη δυσμορφία του παιδιού τους. Όταν, όμως τα παιδιά μπαίνουν στο σχολείο, αντιμετωπίζουν σίγουρα πρόβλημα προσαρμογής και τότε προσφέρουμε στο παιδί, το οποίο δεν είναι αποδεκτό στο σχολείο του και αργότερα στην κοινωνία, με αποτέλεσμα να αισθάνεται θλίψη που μπορεί ίσως να εξελιχθεί και σε μίσος προς τους ανθρώπους. Είναι συγκλονιστικό το αποτέλεσμα και, όταν θεραπεύονται, εμείς χαιρόμαστε τόσο, όσο και οι γονείς τους, αφού καταφέραμε να τα επανεντάξουμε στην κοινωνία".
Το σύνδρομο των μοντέλων
Ο κ. Λύρας αναφέρθηκε και σε κάποιες υπερβολικές απαιτήσεις πελατών του.
"Κοριτσάκια 18 χρονών ζητούν λίφτινγκ, διότι θέλουν να γίνουν σαν μοντέλα. Τα μοντέλα έχουν επηρεάσει μία μεγάλη μερίδα νέων κοριτσιών και ψάχνουν να βρουν ατέλειες", επεσήμανε χαρακτηριστικά. Και συνέχισε: "Συνδυάζονται δύο σύνδρομα: η νευρογενής ανορεξία, που είναι ψυχολογικό σύνδρομο και η δυσμορφοφοβία. Ο συνδυασμός αυτός οδηγεί αγόρια και κορίτσια μικρής ηλικίας σε βελτιωτικές επεμβάσεις. Σε αυτή την περίπτωση, εμείς συμβουλευόμαστε τους γονείς και ανάλογα πράττουμε.
Συνήθως αρνούμεθα την επέμβαση".
Οι σχολές που βγάζουν πλαστικούς χειρουργούς
"Όσοι Έλληνες πλαστικοί χειρουργοί σπούδασαν στη χώρα μας είναι καλοί στα ατυχήματα και τα εγκαύματα", τονίζει με έμφαση ο κ. Λύρας. Και προσθέτει: "Στο εξωτερικό, ωστόσο, υπάρχουν δύο καλές σχολές: η Αγγλοσαξονική (Άγγλοι, Γερμανοί) και η Λατινική (Βραζιλιάνοι, Γάλλοι). Στην πρώτη ασχολούνται με την επανόρθωση και τη λειτουργικότητα. Είναι, δηλαδή, ικανοί να πάρουν ένα κομμάτι από το μάγουλο και να κάνουν ένα λαιμό να δουλέψει, χωρίς να προέχει το αισθητικό αποτέλεσμα.
Αυτό δεν επιτρέπεται στη Γαλλία ή τη Βραζιλία, όπου αναπτύχθηκε η ίδια η αισθητική. Η λατινική σχολή, στην οποία ανήκω εγώ, δίνει έμφαση στην ομορφιά, την αρμονία και τη συμμετρία. Δεν ανέχεται ένα λειτουργικό άτομο παραμορφωμένο, γι' αυτό προχωρεί ένα βήμα παραπάνω, στις λεπτομέρειες, τις οποίες οι Αγγλοσάξονες θεωρούν περιττές".
Θέλοντας να κάνει πιο κατανοητή τη διαφορά ανάμεσα στις δύο σχολές, ο κ. Λύρας έδωσε ένα παράδειγμα: "Αν πας στη Σκωτία και πεις ότι έχεις μία ρυτίδα στο μάτι, ο γιατρός θα σε ρωτήσει αν βλέπεις. Σε περίπτωση που απαντήσεις "ναι", θα σου πει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Στη Γαλλία, όμως, θα σου πει να σβήσεις τη ρυτίδα και ας βλέπεις καλά, διότι το δεύτερο αφορά τον οφθαλμίατρο. Συνοψίζοντας, είμαι υπέρ της λατινικής σχολής, γιατί ο καθένας έχει δικαίωμα στην όμορφη ζωή".
|
|
