ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΟΜΟΡΦΑ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ
Όταν ο Γιάννης Λύρας βγαίνει απο το χειρουργείο, ένας άνθρωπος ξυπνάει ομορφότερος.
Ρωτάω την ηλικία του. "Σαράντα", απαντάει και προλαβαίνει την έκπληξή μου: "Νέο γιατρό και γέρο δικηγόρο δεν λένε;" Απο τη Νέα Υορκή όπου ειδικευόταν στη γενική ιατρική μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο, το πρώτο ταξίδι αποφασίστηκε σε μία μόνο στιγμή : "Ακούγαμε βραζιλιάνικα στον jazz 88 της Νέας Υόρκης, όταν ο καθηγητής μου μου πρότεινε να πάμε για λίγο στη Βραζιλία. Ήθελε να με γνωρίσει στον Πιταγκί. Τότε μου έριξε και την ιδέα της πλαστικής χειρουργικής". Έξι χρόνια μετά, με το πτυχίο του πλαστικού χειρουργού στο χέρι, πρέπει να διαλέξει αν θα μείνει ή θα φύγει. "Αν πάρεις τη λάθος απόφαση, το πληρώνεις με τη ζωή σου. Οι σωστές αποφάσεις δεν είναι πάντα ευχάριστες, αλλά σε πάνε μπροστά".
Πώς ξεκινήσατε άγνωστος μεταξύ αγνώστων επιστρέφοντας στην Ελλάδα; - Κάθε άνθρωπος έχει κάποιους που τον υποστηρίζουν στη ζωή του. Στην αρχή είναι οι γονείς, μετά κολλητός, μετά ο δάσκαλος. Και μετά η γυναίκα σου. Αν δεν έχεις γυναίκα, είσαι χαμένος. Δεν μιλάω ετεροφυλοφιλικά προσδιοριζόμενος. Είμαι ετεροφυλόφιλος σαφώς και μόνο, αλλά όλα επιτρέπονται, αρκεί να αγαπάει ο άλλος τις ανάγκες σου. Και όταν συμβεί αυτό, είσαι ευτυχισμένος. Είχα κόψει τους δεσμούς μου με την Ελλάδα, αλλά υπήρχε η Παρή, η γυναίκα μου, που είχε διατηρήσει τη συνέχεια για μένα.
Πρίν τη Βραζιλία αντιμετωπίζατε ασθενείς, μετά τη Βραζιλία αντιμετωπίζετε υγιείς ανθρώπους. - Αυτός είναι ένας απο τους βασικούς λόγους που διάλεξα αυτή την ειδικότητα. Μου ήταν αδιανόητο ως γιατρός να καταλήξω να υπογράφω πιστοποιητικά θανάτου. Στην πλαστική δεν χάνεις ανθρώπους. Χειρουργείς υγιείς που θέλουν να γίνουν ομορφότεροι, να ζήσουν καλύτερα. Ενώ σε όλες τις άλλες ειδικότητες ο γιατρός μάχεται ενάντια στη φύση που προκαλεί την αρρώστια και τον θάνατο, στην πλαστική συμπληρώνουμε τη φύση. Υπάρχει μια φιλοσοφική διαφορά.
Πιστεύετε στον Θεό; - Ναί.
Θεωρείτε ότι τον πλησιάζουμε παλεύοντας ή συμπληρώνοντας τη φύση; - Θα σας απαντήσω μ΄ένα παράδειγμα. Είχα ένα κορίτσι που ήρθε εδώ με μια πολύ άσχημη μύτη, παράταιρη στο πρόσωπό της. Χειρουργήθηκε και, μόλις ξύπνησε -πρίν ακόμη δεί το αποτέλεσμα-, μου κράτησε το χέρι με έναν τρόπο που δεν είχε να κάνει με το "μ' έσωσες, γιατρέ μου". Ήταν κάτι σαν "με συμπλήρωσες". Μερικές φορές βγαίνεις απο το χειρουργείο και νιώθεις ότι έχεις αλλάξει σχεδόν την πορεία της ζωής ενός ανθρώπου.
Λειτουργείτε ως ψυχολόγος; - Πάρα πολύ. Συζητάω με τους ανθρώπους πολύ πρίν μπώ στο ζήτημα της επέμβασης. Είναι βασικό να καταλάβει ο ένας τον άλλο.
Τα πρότυπα ομορφιάς ποιός τα ορίζει τελικά; - Είχα κάποτε μια ιδέα -και μια μέρα θα την πραγματοποιήσω- να ιδρύσω ένα ινστιτούτο μελέτης των ανθρώπινων γραμμών. Θα συμμετέχει ένας ενδοκρινολόγος, ένας φωτογράφος, ένας γλύπτης, ένας ζωγράφος, ένας ποιητής. Γιατί οι άνθρωποι ντύνονται; Για να διαφέρουν. Γυμνοί είμαστε όλοι ίδιοι. Τα ρούχα μας διαφοροποιούν. Και τι είναι αυτό που μας γοητεύει; Δεν είναι η ομορφιά, είναι η αρμονία. Ήρθε κάποτε μια κοπέλα πάρα πολύ όμορφη και πάρα πολύ ψηλή. Πάντα φαινόνταν ταλαιπωρημένη. Ήταν τόσο διαφορετική απο τους άλλους και αυτό την κούραζε.
Πολλοί άνθρωποι έχουν χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να αλλάξουν, αλλά δεν καταφεύγουν όλοι στον γιατρό. - Η αξιοπρέπεια είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο έρχονται. Νιώθουν αναξιοπρεπείς όταν κρεμάει το πρόσωπό τους. Ο άλλος λόγος είναι η ανασφάλεια. Νομίζει κανείς ότι, κατακτώντας ένα κοινωνικά αποδεκτό χαρακτηριστικό, γίνεται αποδεκτός. Υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούν ότι είναι ένδειξη στάτους το να κάνουν λίφτινγκ. Ότι είναι απόδειξη ευμαρείας, όπως είναι τα σιδεράκια στην Αμερική, όπου δεν υπάρχει έφηβος καλής οικογενείας, χωρίς σιδεράκια στα δόντια.
Εσείς για ποιον λόγο θα επεμβαίνατε στον ευατό σας; - Για την αξιοπρέπεια.
Έχετε μπεί ποτέ στον πειρασμό να "πειράξετε" τη γυναίκα σας ή τον ίδιο σας τον εαυτό; - Ναί, έχω ήδη σχεδιάσει τι θα της κάνω και της το έχω πεί. Και για τον εαυτό μου ισχύει το ίδιο. Έχω σχεδιάσει στο κομπιούτερ και τη μύτη μου, αλλά δεν μου πάει καμία άλλη.
Υπάρχει τελειότητα στην ομορφιά; - Όλα είναι ατελή. Και η αυτοκρατορία της ομορφιάς τελείωσε. Τώρα μπαίνουμε στη χιλιετία της αρμονίας.
|