Η νέα τεχνική ωτοπλαστικής δηλαδή πλαστικής αφεστώτων ώτων (πεταχτά αυτιά) σχεδιάστηκε για πρώτη φορά το 1999 και βελτιώθηκε από την ομάδα μας το Φεβρουάριο 2000 οπότε και εφαρμόστηκε σε πάνω απο 1000 μέχρι στιγμής άτομα με το πρόβλημα αυτό στην Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα είναι σαφώς καλύτερα με την νέα τεχνική ενώ μόνο σε πενηντα τρεις άνδρες, δώδεκα γυναίκες και δεκαοκτώ παιδιά χρειάστηκε να συμπληρωθεί η επέμβαση από την παλαιά τεχνική με σκοπό να αφαιρεθούν τεμάχια του χόνδρινου σκελετού επειδή οι διαστάσεις του ωτός τους ήταν μεγαλύτερες από τις φυσιολογικές.
Η νέα τεχνική παρακάμπτει προβλήματα που υπήρχαν με τις προηγούμενες μεθόδους όπως το υπερβολικό οίδημα (πρήξιμο), την κλασσική οπισθοωτιαία τομή και άρα την μετεγχειρητική ουλή που υπήρξε μέχρι στιγμής και άλλες επιπλοκές όπως πιθανά αιματώματα ή μολύνσεις που ήταν φυσικό να συμβαίνουν με τις κλασσικές τεχνικές που έχουν σχεδιαστεί από πολλούς άλλους σπουδαίους πλαστικούς χειρούργους τα τελευταία χρόνια στον κόσμο.
Το σκεπτικό της νέας τεχνικής βασίζεται στην ιδέα αναδίπλωσης του χόνδρου που αποτελεί το σκελετό του πτερυγίου του αυτιού και της σταθεροποίησής του σε μία νέα θέση, πιο κοντά στο κρανίο.
Για να επιτευχθεί αυτό γίνεται μία μικρή οπή στο οπίσθιο μέρος του πτερυγίου μέσω της οποίας και με τη βοήθεια ενός μικρού ειδικού εργαλείου με το σχήμα της λόγχης, επιτυγχάνεται η χαλάρωση της μνήμης, του χόνδρου, του ωτός, και δίδεται σε αυτό το φυσικό σχήμα, τύπου «Υ» που χαρακτηρίζει τα ωτά όσων δεν έχουν το αισθητικό αυτό πρόβλημα.
Αμέσως μετά, μέσω έξι πολύ μικρών οπών που βρίσκονται κρυμμένες στις αναδιπλώσεις του πρόσθιου τμήματος του πτερυγίου του ωτός, τοποθετούνται τρία λεπτά ράμματα από απορροφήσιμο υλικό τα οποία διατηρούν το νέο σχήμα που έχουμε επιτύχει με τον χόνδρο του αυτιού να βρίσκεται στη σωστή θέση χωρίς όμως να έχουν ποτέ αισθητοί οι χειρισμοί που προηγήθηκαν.
Η τεχνική αυτή τελειώνει με το άτομο να παρατηρεί το σχήμα του νέου του αυτιού σε καθρέπτη, τη στιγμή της επέμβασης, όποτε και να μπορεί να συνεισφέρει με την άποψη του στο οριστικό αποτέλεσμα. Κατά τη στιγμή εκείνη μπορούν να γίνουν αισθητές λεπτομέρειες που δεν είχαν παρατηρηθεί πριν την επέμβαση, δηλαδή μεγάλοι λοβοί, μεγαλύτερο μέγεθος από το φυσιολογικό, περίσσεια χόνδρων, κακό σχήμα, κλπ. και να υπάρξουν προσαρμογές της τεχνικής ανάλογα με τις επιθυμίες του ιδίου του ενδιαφερόμενου, αφού επιτευχθεί το ιδανικό και επιθυμητό αποτέλεσμα στο ένα αυτί, μπορεί να επαναληφθεί η τεχνική και στο άλλο αυτί με σκοπό την τελική συμμετρία.
Η επέμβαση γίνεται πολύ γρήγορα σε (20΄) σε περιβάλλον εξωτερικού μικρού χειρουργείου και με τοπική νάρκωση, χωρίς βεβαίως, να υπάρχει κανένας κίνδυνος για την υγεία του ενδιαφερόμενου αφού είναι αδύνατον να συμβεί οποιαδήποτε επιπλοκή όπως αλλεργία, αιμορραγία ή μόλυνση με αυτή την τεχνική.
Η νέα μέθοδος ωτοπλαστικής (πεταχτά αυτάκια), μπορεί να εφαρμοστεί σε παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας αφού δεν περιλαμβάνει καμία παρέμβαση στις συνθήκες ανάπτυξης του μεγέθους του αυτιού αν και είναι γνωστό ότι το αναλογικό μέγεθος αυτού του οργάνου θεωρείται σχεδόν οριστικό στην ηλικία των έξι ετών.
Βεβαίως, η τεχνική μπορεί να γίνει πολύ επιφανειακά κατά το ένα μέρος της μόνο (να τοποθετηθεί ένα μόνο ράμμα) ώστε να βελτιώσει την ψυχολογία του παιδιού κατά την σχολική ηλικία οπότε και παρατηρούνται τα μεγαλύτερα προβλήματα από τη σχέση του νεαρής αυτής προσωπικότητος με τους συμμαθητές του και τους οικείους τους.
Αργότερα, κατά την εφηβική ηλικία μπορεί να οριστικοποιηθεί η παρέμβασή μας με όλους τους συνδυασμούς που αναφέραμε πιο πάνω.
Η τεχνική δεν προϋποθέτει τοποθέτηση επιδέσμων άνω των οκτώ ωρών ούτε αποχή από την εργασία ή το σχολείο, δεν περιλαμβάνει μετεγχειρητικό πόνο όπως οι κλασικές τεχνικές, δεν περιλαμβάνει κοπή μετεγχειρητικών ραμμάτων αφού βασίζεται στην ενδοχειρουργική μέθοδο διαμόρφωσης της ανατομίας του σκελετού του ωτός και μόνο, χωρίς να παρεμβαίνει στο δέρμα του οργάνου αυτού.
Βεβαίως, πάντοτε μπορεί να μετατραπεί η τεχνική αυτή σε κλασσική την ίδια τη στιγμή της επέμβασης εάν κριθεί σκόπιμο να γίνουν πρόσθετοι χειρισμοί λόγω ενός αποτελέσματος που δεν συναντά τις προσδοκίες του ενδιαφερόμενου ή του πλαστικού χειρούργου που εφαρμόζει την τεχνική, κάτι που εμείς δεν αντιμετωπίσαμε σε κανένα από τα περιστατικά μας.
Η νέα τεχνική ωτοπλαστικής για πεταχτά αυτιά μπορεί να θεωρηθεί πολύ εύκολη και πάρα πολύ χρήσιμη σε όλα τα άτομα που υποφέρουν από το πρόβλημα των αφεστώτων ωτών και έχουν αναβάλλει μέχρι στιγμής την διόρθωσή τους, φοβούμενοι πιθανές μετεγχειρητικές επιπλοκές ή ταλαιπωρία.
Πεταχτά αυτιά Δρ. Ιωάννης Λύρας Πλαστικός Χειρουργός
Πεταχτά αυτιά Δρ. Ιωάννης Λύρας Πλαστικός Χειρουργός
