Επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας μία συγκλονιστική μου εμπειρία.
Γι'αυτό κατ' αρχήν πρέπει να ξαναθυμηθούμε ένα λαικό παραμυθάκι...
σύμφωνα με το οποίο...,«Ήταν δυο γείτονες σ’ ένα χωριό.
Ο ένας απ’ αυτούς λοιπόν όλο παραπονιόταν στον Θεό επειδή ο γείτονας του, είχε κατσίκα ενώ αυτός δεν είχε. Εμφανίζεται λοιπόν κάποια στιγμή ο Θεός και του λέει…
Ότι ευχή έχεις θα σου την εκπληρώσω. Θέλεις κατσίκα, θέλεις χωράφια, τι θέλεις;
Και αυτός απαντά:
Θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα μου.»
Ετσι λοιπόν, το 1995.....
Το 1995 διεκδικήσαμε το ΒΡΑΒΕΙΟ Γ. ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ της ΕΕΠΑΕΧ για την καλύτερη κλινικοεργαστηριακή μελέτη πλαστικής χειρουργικής εκείνης της χρονιάς. Το Βραβείο μας ανακοίνωσε προσωπικά η χήρα του αείμνηστου Ελληνα πρωτοπόρου Γεωργίου Πολυκράτη επειδή ο τότε πρόεδρος της ΕΕΠΑΕΧ έκρινε οτι δέν υπήρχαν εργασίες αξιόλογες προς βράβευση.
Το ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ της ΕΕΠΑΕΧ για την καλύτερη κλινικοεργαστηριακή μελέτη απονέμεται
κατά τη διάρκεια των Πανελλήνιων Συνεδρίων της Πλαστικής Επανορθωτικής
και Αισθητικής Χειρουργικής και συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο και
τιμητική πλακέτα με το έμβλημα της Εταιρίας. Το 1995 ΔΕΝ απενεμήθη το ΒΡΑΒΕΙΟ σε καμμία εργασία με το σκεπτικό της μή συμμετοχής αξιόλογων εργασιών προς βράβευση άν και ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΠΡΟΣ ΒΡΑΒΕΥΣΗ. Ηταν δική μας. Ο πρόεδρος όμως δεν θέλησε να την προσμετρήσει !
Προηγουμένως, κατα τα έτη
1992 και 1993 με την ίδια μεγάλη κλινικοεργαστηριακή εργασία μας είχαμε
κερδίσει μετά απο πολύ σκληρό διαγωνισμό δύο φορές το πολύ σημαντικό
επίσημο ΒΡΑΒΕΙΟ VICTOR SPINA της SBCP (ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ) για την καλύτερη κλινικοεργαστηριακή μελέτη -είμασταν ο πρώτος μή Βραζιλιάνος που κατέκτησε αυτό το βραβείο στα 30 μέχρι τότε χρόνια της ιστορίας της πιό σημαντικής επιστημονικής Εταιρίας πλαστικής χειρουργικής του κόσμου- μία φορά (1992) για την μεθοδολογία που ακολουθήσαμε στην εργασία και ακόμη μία φορα (1993) για τα σημαντικά, πρωτογενή αποτελέσματά μας.. Η εργασία μας με την οποία κατακτήσαμε το βραβείο στην Βραζιλία ήταν μεθοδική, επίπονη, εργώδης και επιστημονικά προτώτυπη, διήρκεσε 2 ολόκληρα χρόνια και δημιούργησε νέα δεδομένα στην έρευνα της βιολογίας των ξένων σωμάτων εντός ζώντων οργανισμών. Ηταν γραμμένη στα Πορτογαλικά και στα Αγγλικά, παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο συνέδριο των Ελλήνων ιατρών της διασποράς στην Αθήνα και δημοσιεύθηκε στο έγκυρο βιβλίο Recent developments in obstetrics and gynaecology της Parthenon publishing. Λάβαμε πολλά συγχαρητήρια για τα αποτελέσματα και την τεκμηρίωση αυτής της διατριβής..
<< Δείτε περισσότερα στο κεφάλαιο ΕΡΕΥΝΑ της ΙΣΤΟΣΕΛΊΔΑς μας >>
Οταν επιστρέψαμε στην Ελλάδα απο την νότιο Αμερική και την μετεκπαίδευση στην Ευρώπη, καταθέσαμε
ώς περήφανοι Ελληνες του εξωτερικού την εργασία αυτή επίσημα και στο Ελληνικό Συνέδριο. Μάλιστα σε αυτό το συγκεκριμένο συνέδριο ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΛΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΕΙ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΙΘΕΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ..
Οντας επιτέλους πίσω στην πατρίδα, σε ένα πολύ μικρό συνέδριο συγκρητικά με τα βραζιλιάνικα, χωρίς άλλους συνδιαγωνιζόμενους και με μία μεγάλη και πρωτότυπη ερευνητική εργασία, είμασταν συνεπώς σίγουροι καί για το Ελληνικό Βραβείο..
Ομως στην Ελλάδα τα πράγματα δέν γίνονται έτσι. Τα πάθη προέχουν ακόμη και της επιστήμης.
Ο τυπολάτρης πρόεδρος του τότε συνεδρίου (των ελαχίστων τότε Ελλήνων πλαστικών χειρουργών) ο οποίος - έτσι απλά- "δέν συμπαθούσε" την Βραζιλιάνικη Σχολή πλαστικής χειρουργικής και τους εκπροσώπους της, μας εξέπληξε μή κατοχυρώνοντας το βραβείο Πολυκράτη 1995 υπέρ μας διότι -όπως μας είπε-...."αυτή (η δύο φορές βραβευμένη ίδια εγασία μας -και μοναδική διαγωνιζόμενη) , δέν έπρεπε να έχει κατατεθεί στο Ελληνικό συνέδριο στα...ΑΓΓΛΙΚΑ" !!
Με αυτή την απίστευτη δικαιολογία, ο Ελληνας πρόεδρος στερούσε το βραβείο εκείνης της χρονιάς απο έναν Ελληνα νέο επιστήμονα αλλα ταυτόχρονα άφηνε καί την Ελληνική πλαστική χειρουργική χωρίς ιστορική συνέχεια στην γραμμή των βραβεύσεών της..
Προτίμησε έτσι αυθαίρετα τότε εκείνος ο γραφειοκράτης, (συγχωρεμένος σήμερα) πρόεδρος να γραφεί για πάντα στην ιστορία της Ελληνικής πλαστικής χειρουργικής οτι το 1995 ΔΕΝ απονεμήθηκε το βραβείο Πολυκράτη γιατι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και μάλιστα ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΣΕ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ... δέν πληρούσε τις ΤΥΠΙΚΕΣ προυποθέσεις της ΓΛΩΣΣΑΣ. Ηταν γραμμένη ...ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ....
ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΛΑΣΤΙΚΟΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, -ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ- ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΝ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ.!!
Παρά την αυθαιρεσία όμως, εμείς λάβαμε αυτό το βραβείο... ΝΑΙ ΤΟ ΛΑΒΑΜΕ !Αυτό έγινε διότι στην ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΝΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ τα πράγματα φαίνονταν διαφορετικά. Η ΚΥΡΊΑ ΠΟΛΥΚΡΆΤΗ ΜΕ ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕ ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ τότε πρόεδρο. Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ...την εύφημο μνεία του αποβιώσαντος συζύγου της, ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ. Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟ-ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ 1940 ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΟΒΙΩΣΗ ΤΟΥ, ΤΗΣ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ, ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ ΔΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ. ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΗ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΕΙΔΑΜΕ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΣΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ και ΣΤΙΣ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ.
Εδώ πάντως η παρουσίαση αυτής της άγνωστης μικρής ιστορίας που αποτέλεσε ένα ακόμη δείγμα εξώφθαλμου, καθηλωτικού και ακραίου αρνητισμού, ήταν επιβεβλημένη για την αποκατάσταση της ηθικής ταξης και της αλήθειας. Τον δέ τότε πρόεδρο της Εταιρείας των Ελλήνων πλαστικών χειρουργών Ν. Σγούρα και
τον πρόεδρο του πανελληνίου συνεδρίου πλαστικής χειρουργικής του 1995 Κ. Μαντινάο, (άγνωστους στους
περισσότερους απο εσάς), ας τους κρίνει η ιστορία.
*****
...Πολλά (21) χρόνια αργότερα, το 2016...
Εν τέλει, το 2016 το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΕΠΕΑΧ του οποίου είμουν ήδη εκλεγμένο μέλος, τιμώντας σε ειδική τελετή τους πρώην Προέδρους της Εταιρίας μου ανέθεσε να παραδώσω εγώ την τιμητική πλακέτα στην οικογένεια του αποβιώσαντος το 1993 Πρώτου Προέδρου των Ελλήνων Πλαστικών Χειρουργών Γεωργίου Πολυκράτη, την κόρη του Κυρία Μιχαλοπούλου και την εγγονή του Δίδα Μιχαλοπούλου. Εκεί, παρουσία των εν ζωή πρώην Προέδρων και των συγγενών των λοιπών αποβιωσάντων Προέδρων, έγινε η αναμνηστική αναφορά του παρελθόντος γεγονότος και μας επικυρώθηκε απο την οικογένεια για ακόμη μία φορά ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΛΕΟΝ η απονομή του συμβολικού Βραβείου. Ευχαριστούμε πολύ την οικογένεια του αείμνηστου Γιώργου Πολυκράτη.Και έτσι, ως μέλος και εγώ σήμερα του Διοικητικού Συμβουλίου αυτής της σημαντικής επιστημονικής εταιρείας, της ίδιας με τότε, πράττω κατα συνείδηση χωρίς πνεύμα πολιτικών συσχετισμών και συνεχώς ασκώ επίμονα τον δικό μου νού προτιμώντας να δίνω θετικά και παραγωγικά κίνηρα στους νέους επιστήμονες αντί να τα αφαιρώ.. Κυρίες και Κύριοι,είναι σαφές οτι το ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ για την καλύτρη κλινικοεργαστηριακή μελέτη πλαστικής χειρουργικής του 1995, ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ.
