Η βραζιλιάνικη ομορφιά
Τον Ιούνιο του 2006, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μιλώντας από την πρωτεύουσα της Αγγλίας σε ανοικτή δορυφορική τηλεδιάσκεψη μαζί με τον
πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης της επιτυχημένης αποκρυπτογράφησης από μία διακρατική ομάδα επιστημόνων, της δομής της διπλής έλικας του DNA, είπε:
"Σήμερα
μαθαίνουμε τη γλώσσα στην οποία ο Θεός δημιούργησε
τη ζωή . Αποκτούμε
ακόμη περισσότερο δέος για την πολυπλοκότητα,
την Ομορφιά και το θαύμα
του πιο ιερού και εκλεκτού δώρου του Θεού." Και συνέχισε:
"Μιλώντας για
τους επόμενους μεγαλοπρεπείς ορίζοντες… πρέπει
να ανακαλύψουμε τη λειτουργία αυτών των γονιδίων και των προϊόντων
των πρωτεϊνών τους και τότε πρέπει γρήγορα να μετατρέψουμε αυτή τη γνώση
σε θεραπείες οι οποίες
μπορούν να επιμηκύνουν και να εμπλουτίσουν ζωές…
και όλα αυτά λαμβάνοντας υπόψη τη δεοντολογική, ηθική και πνευματική
διάσταση της δύναμης
την οποία τώρα κατέχουμε.." Απο το 2001, η Βραζιλία, ως μέλος της διεθνούς ομάδος, και ως η μόνη αναπτυσόμενη χώρα με τεχνογνωσία για
τις εφαρμογές της γεννετικής μηχανικής είχε ήδη ανακοινώσει τη δημιουργία της
"Orestes strategy" μιας μεθοδολογίας για την
ανάλυση
του ανθρώπινου και του φυτικού dna προς όφελος της ανθρωπότητος.
Ακολούθως, τον Ιούνιο του 2004 εγκαινιάσθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο
η λειτουργία τράπεζας διατήρησης του φυτικού DNA από εκατοντάδες
είδη φυτών επαπειλούμενα με εξαφάνιση
(DNAbank). Αυτό έγινε στην
προσπάθειά της να προστατεύσει τους γενετικούς κώδικες και αποδεικνύοντας πόσο παγκόσμια είναι η σημασία της μορφής του DNA ως μέσου διατήρησης των συστατικών κάθε οργανισμού και της μεταφοράς
από γενιά σε γενιά της γενετικής πληροφορίας της ζωής.
Το DNA (δεσοξυρυβοζονουκλεϊνικό οξύ) είναι ένα νουκλεϊκό οξύ που
περιέχει τις γενετικές πληροφορίες που καθορίζουν τη βιολογική ανάπτυξη όλων των κυτταρικών μορφών ζωής και έχει συνήθως τη μορφή
διπλής έλικας. Το DNA στα ορισμένα του σημεία (όπως τα βιομετρικά
χαρακτηριστικά της προσωπικότητος και στα δαχτυλικά αποτυπώματα)
είναι ξεχωριστό στον κάθε άνθρωπο. Η ανακάλυψη της δομής του πραγματοποιήθηκε το 1953 από τους James Watson και Francis Creek και
θεωρείται η μεγαλύτερη βιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα. Για τη
συνεισφορά τους στη μελέτη του DNA, οι James Watson, Francis Crick
και Morris Wilkins μοιράστηκαν το 1962 το βραβείο Νόμπελ.
Το DNA γνωστό ως ο
"κώδικας των κωδίκων" αποτελεί την
"παγκόσμια
γλώσσα της ζωής". Μία παγκόσμια γενετική γλώσσα η οποία περισσότερο χρησιμεύει στο να διατηρηθεί παρομοιότυπο το κάθε είδος από γε-
νιά σε γενιά διατηρώντας τη μορφή των οργάνων που τον αποτελούν
αλλά και την εξωτερική εικόνα η οποία χαρακτηρίζει τον κάθε άνθρωπο
όντας μοναδική. Η ομορφιά της ζωής υπάρχει ακριβώς στην
ανάμειξη των ειδικών χαρακτηριστικών του
προσώπου και του σώματος του
κάθε ανθρώπου και στην παραγωγή νέων τύπων ανθρώπων οι οποίοι σε γενικές γραμμές κατατάσσονται σε
"ράτσες" με βάση την
εθνοτική προέλευση του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.
Τον 15ο αιώνα ταξιδιώτες από την Πορτογαλία αποβιβάστηκαν στο
όμορφο λιμάνι του Πόρτο Σεκούρο στην Μπαΐα που είναι μία από τις
26 πολιτείες που σήμερα αποτελούν την ομόσπονδη δημοκρατία της
Βραζιλίας η οποία καταλαμβάνει το ήμισυ περίπου του Νότιου τμήμα-
τος της Αμερικάνικης ηπείρου.
Επί μερικούς αιώνες οι Πορτογαλικής προελεύσεως νέοι κάτοικοι της
Βραζιλίας αναμείχθηκαν με τον εντόπιο πληθυσμό δημιουργώντας έτσι
απογόνους μεικτής εθνοτικής προέλευσης. Τους επόμενους αιώνες οι
νέες φυτικές καλλιέργειες όπως αυτή του καφέ δημιούργησαν την ανάγκη νέων εργατικών χεριών η οποία ανάγκη καλύφθηκε κυρίως από την
εξωτερικής προελεύσεως μετανάστευση πάλι από την Ευρώπη. Μετανάστες από την Ιταλία ήρθαν σε μεγάλες αριθμούς γύρω στο 1900 στη
Βραζιλία και δημιούργησαν οικογένειες και πολλούς απογόνους. Μαζί με τους Ιταλούς ήρθαν Έλληνες, Ισπανοί αλλά και βορειοευρωπαίοι
Σκανδιναβικής και Γερμανικής προελεύσεως οι οποίοι εγκαταστάθηκαν
με απλό τρόπο στη φιλόξενη γη της Βραζιλίας. Αργότερα μετανάστευσαν και αρκετοί Ασιάτες κυρίως Ιαπωνικής προελεύσεως εκεί όπως και
πολίτες Εβραϊκής και Αραβικής καταγωγής οι οποίοι επίσης
βρήκαν φιλόξενη στέγη και εργασία στη μεγάλη αυτή χώρα.
Όλοι αυτοί οι πληθυσμοί αναμείχθηκαν με τους πάρα πολλούς Ινδιάνους της Αμερικανικής ηπείρου. Επίσης με Αφρικανικής προελεύσεως εργάτες οι οποίοι το 19ο
αιώνα απέκτησαν την ελευθερία τους και
μπορούσαν πλέον να αντιμετωπίζονται ως ίσοι προς ίσους με τους άλλους Βραζιλιάνους πολίτες. Η ανάμειξη όλων αυτών των εθνοτήτων
δημιούργησε γενιές πολλαπλών εθνοτικών προελεύσεων και οδήγησε στην γένεση του σημερινού Βραζιλιάνου πολίτη. Πουθενά αλλού
στον κόσμο, σε καμία άλλη χώρα, δεν υπάρχει τόσο μεγάλο ποσοστό
ανθρώπων με αναμεμειγμένη την εθνοτική προέλευση. Το ποσοστό αυτό στη
Βραζιλία φτάνει σήμερα μέχρι και το ήμισυ του γενικού πληθυσμού των διακοσίων περίπου εκατομμυρίων κατοίκων.
Αυτό λοιπόν που κατά τους φιλοσόφους επιθυμούσε ο Θεός να δημιουργήσει μέσω του
"κώδικα της ζωής"
ή κατά τους θεολόγους μέσω της
Γένεσης (τον Αδάμ και την Εύα) δεν μπορεί κανείς να τον βρει σε καμία
ξεχωριστή εθνότητα σήμερα. Διότι πώς μπορεί να πει ότι η μπορεί να
πει ότι η μία ανθρώπινη φυλή είναι πιο τέλεια από την άλλη; Ο Θεός
δημιούργησε τον άνθρωπο "
κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση"
και "
του έδωσε
απόλυτη εξουσία πάνω στη Γη για να είναι ένα
είδος απ’αρχής το καλύτερο, το
ευγενέστερο και το εκλεκτότερο από τα δημιουργήματά
Του" όπως αναφέρεται στην επιστολή του Αποστόλου Ιακώβου προς Χριστιανούς.
Το "γένωμα" (genoma) είναι το "εργαλείο του Θεού"
και το "σύνολο των ανθρωπίνων γενωμάτων" είναι το πλήρες αποτέλεσμα της δημιουργίας του ανθρώπου. Το ανθρώπινο DNA περιλαμβάνει πολλές
πληροφορίες. Μεταξύ αυτών και τις πληροφορίες της εξωτερικής εμφάνισης που κατά τους φιλοσόφους και τους ανθρωπολόγους αν είναι ορθά τοποθετημένες προκαλούν την ελκτική εικόνα που, όπως είπαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο περί Ομορφιάς, χρειάζονται τα είδη
για να "ενδιαφερθούν" το ένα για το άλλο, ώστε να διαιωνίσουν
τη
ζωή. το τέλειο θεωρείται ότι υπάρχει στη
"θεία αναλογία",
στους κανόνες του σώματος όπως εκείνα τα πρόσωπα που υπακούν στα γεωμετρικά σχέδια που απαντώνται στον κόσμο του νοητού δηλαδή στην
"εξ’άποκαλύψεως" ομορφιά". Ο άνθρωπος τείνει προς την τελειοποίησή του μέσω της αειφόρου ανάπτυξης. Έτσι, το θέμα της προόδου της
ανθρώπινης ομορφιάς από γενιά σε γενιά στη διάρκεια της "γνωστής"
περιόδου της Ιστορίας εισάγει καινούρια αναλυτικά εργαλεία, δηλαδή
αν η πορεία προς τα εμπρός μέσω της ανάμειξης των εθνοτικών φυλών των ανθρώπων στη Βραζιλία σταματούσε τη συσσώρευση κατοίκων από τη περιφέρεια, από την ύπαιθρο στις πόλεις ή ακόμη και αν η
ανάμειξη ανθρώπων από τις ανώτερες τάξεις με χειρωνακτικά εργαζόμενους ιθαγενείς δεν είχε επιτευχθεί σε μία χώρα τόσο φιλόξενη όπως
η Βραζιλία, ίσως σήμερα να κέρδιζε το μοντέλο της καθαρής ράτσας,
της "ανώτερης ράτσας" που μόνο μεγαλομανείς δικτάτορες μπορούν
να
φανταστούν και να περιγράψουν.
(Εξάλλου για πολλές από τις κυβερνήσεις μέλη του Οργανισμού Ενωμένων Εθνών σήμερα δεν υπάρχουν
πια καθαρές ανθρώπινες ράτσες αφού τα στοιχεία από μια ράτσα απαντώνται και σε άλλες και κανένα στοιχείο από μια ράτσα δε λείπει από
άλλες). Τα όμορφα χαρακτηριστικά της κάθε ανθρώπινης ράτσας μπορεί να χαθούν από έλλειψη χρησιμοποίησής τους, από λάθη της δίαιτας
και της έντασης. Θρίαμβος και εδώ της λειτουργίας: μόνο οι αποτελεσματικές κινήσεις θα μπορούσαν να είναι ευνοϊκές για την ομορφιά.
Η
Ομορφιά δεν εξαρτάται πια μόνο από τα μέρη, το κλίμα, τους μεσημβρινούς, εξαρτάται επίσης από τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες και τα έργα
των ανθρώπων. Το ότι οι χωρικοί ή ορισμένοι ιθαγενείς προήχθησαν
κατά καιρούς από τους ταξιδιώτες σε πρότυπα μιας ανακαινισμένης αισθητικής δεν είναι στοιχείο καθόλου περίεργο στην αναζήτηση του τέλειου ανθρώπου. Ο τρόπος με τον οποίο η σωματική εμφάνιση μπορεί
να γίνει
"συλλογικός πλούτος" μιας χώρας μέσω της τελειοποίησης
ή
του εμπλουτισμού του είδους ή ακόμη και της διατήρησης του κάθε είδους μέσα από τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπινου εξωτερικού φαινότυπου είναι ο μόνος τρόπος στον αγώνα κατά της εξασθένησης και
της παρακμής του διότι κάθε κλειστή κοινωνία που δεν εμπλουτίζεται
από νέο πνεύμα και νέα εξωτερικά χαρακτηριστικά χάνει τη δυναμική
με την οποία ήρθε στη Γη και τελικά χάνει και την ειδική σημασία που
κάθε ανθρώπινος τύπος έχει για τη διαιώνιση του είδους.
Στη Βραζιλία, μία κοινωνία που μόλις γεννήθηκε από τις παλιές κοινωνίες υιοθέτησε μία νέα εθιμοτυπία που κρίθηκε όχι άκαμπτη, όχι επιτηδευμένη.
Ένας νέος τρόπος ζωής αντικατέστησε το παλιό αριστοκρατικό μοντέλο της ιδώνυμης σωματικής παρουσίας με ένα μοντέλο πιο
δραστήριο. Ανέδειξε το παράστημα και την κίνηση σε σημάδι σφρίγους
και υγείας και δεν το έκανε χωρίς να μεταφέρει την αίγλη των προγόνων σε εκείνη των απογόνων από το ιδεώδες μιας ευγενούς τάξης των
πατέρων σε εκείνον της ευρωστίας των υιών. Η αλλαγή ήταν αρκετά
βαθιά και υπέβαλλε μια καινούρια εικόνα για το σώμα, το ένδυμα, την
εκπαίδευση, την προώθηση της εμφάνισης και της αισθητικής και οι
κυβερνώντες τη Βραζιλία κατανόησαν ότι αυτή θα έπρεπε να είναι μία
από τις φροντίδες της προς τους πολίτες της χώρας. Ευαισθησία και
συναίσθημα αναμείχθηκαν στη Βραζιλία με την υγιεινή και την υγεία
και όλα αυτά συντέθηκαν μέσα από την όμορφη εξωτερική εμφάνιση.
το κράτος κατανόησε ότι εκτός από την στρατιωτική και τη σωματική
προστασία που έπρεπε να παρέχει στους πολίτες του, έπρεπε να αναπτύξει έγκαιρα αυτό που οι Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν σήμερα από τις
κυβερνήσεις τους: την εγγύηση της ευεξίας και της υγείας του γενικότερου πληθυσμού μέσα από πολιτικές που ευνοούν την εκπαίδευση
και σε αυτά τα θέματα, τα οποία αν ρωτήσουμε σήμερα τον απλό πολίτη θα θεωρούσε πρωταρχικής σημασίας για το "ευ ζην".
Και
φρόντισε
γι΄ αυτό μέσω της ανάμειξης της "ωραιότητος" (που είναι αιώνια)
με
την "ομορφιά" που (αν και πρόσκαιρη, είναι σημαντική για
τη φυσική αναπαραγωγή του ανθρωπίνου είδους). Η εκπαίδευση του πολίτη
στην καθημερινή φροντίδα του σώματός του εκτός από συνεπής προς
τη φιλοσοφική έννοια της "αυτοσυντήρησης" είναι συνεπής και
προς
τη φιλοσοφική έννοια της "υγείας". Το
"νους υγιής εν
σώματι υγιεί"
επιτυγχάνεται μέσα από την καθημερινή άσκηση, τα αποτελέσματα της
οποίας κληρονομούνται στις επόμενες έξυπνες και υγιείς (ωραίες και
όμορφες) γενιές. Οι υγιείς πολίτες δεν αρρωσταίνουν πολύ και έτσι το
κράτος εξοικονομεί κονδύλια από τον οικονομικό προϋπολογισμό της
υγείας ώστε να τα ξανατοποθετήσει στην εκπαίδευση, βελτιώνοντας έτσι
τελικά το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων και την φυσική τους κατάσταση γενικότερα. Έτσι, αυτός ο προβληματισμός για τις ωραίες σωματικές
αναλογίες που προέρχονται από συλλογικές πρωτοβουλίες, το φυσικό παράστημα όπως εκείνο των πολιτών της αρχαίας Ελλάδας παρουσιάζεται σήμερα ως μία ανάγκη για επανάληψη και προβάλλει ως ανάγκη εθελοντικής υπόσχεσης των κατοίκων του
πλανήτη Γη. υπόσχεσης
που εκτός από την οικολογική συνείδηση που επιβάλλει τη διατήρηση
του φυσικού περιβάλλοντος, περιλαμβάνει και μία εσωτερική ανάγκη
για επάνοδο στο αισθητικό θέαμα του πρώτου ανθρώπου. Από αυτή
την οπτική γωνία, μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι ο σημερινός Βραζιλιάνος και η σημερινή Βραζιλιάνα μπορούν να λειτουργήσουν ως "
αγγελιοφόροι" του μηνύματος
της αναβάθμισης της εξωτερικής εμφάνισης μέσω της σωματικής δραστηριότητας δηλαδή της προοδευτικής
ενσωμάτωσης της κίνησης στη σωματική αισθητική μέσω της ευθυτενούς στάσης που δείχνει την αποτελεσματική βούληση,
τη δέσμευση
του "πράττειν" και τη μείωση της αδρανείας. Το παράδειγμα
της Βραζιλίας καθιστά σημερινή πραγματικότητα αλλά και πραγματικότητα του
άμεσου μέλλοντος εκείνο για το οποίο ο Σαρλ Μπωντλαίρ κατέγραψε
τον 18ο αιώνα, την "
επινόηση δηλαδή του εαυτού σου, μέσω των φροντίδων του σήμερα, έναν τρόπο με τον οποίο ο καθένας
θα ήθελε να αποκαλύψει ολοένα και καλύτερα τη δική του προσωπικότητα". Έτσι, μπορεί να μετατραπεί σε ομορφιά για όλους αυτό που μέχρι τώρα φαινόταν να μην
εξαρτάται παρά μόνο από τη Φύση ή την εξαίρεση. Αυτό το τέχνασμα
περιπλέκεται ακόμη αορίστως εκεί μάλιστα που η ατομική ευζωία μοιάζει να γίνεται
κεντρικό πολιτικό μήνυμα των νομοθετών στις πόλεις και
στις χώρες τους. Όμως τώρα πια αυτό που είναι εφικτό στο περιβάλλον της τεχνολογικής εξέλιξης και των επιτυχιών των επιστημών γίνεται πλέον εφικτό και στην Ιατρική αισθητική.
Στη Βραζιλία επετεύχθη αυτό που σε άλλες χώρες είναι δύσκολο
να επιτευχθεί δηλαδή η ευζωία η οποία επεβλήθη ως έσχατο κριτήριο ευτυχίας.
Η ομορφιά προέκυψε κυρίως από την ανάμειξη των φυλών, κάτι που και ο ίδιος ο Θεός επιθυμούσε και η Φύση δημιούργησε
απλόχερα. Έτσι, η υπόσχεση ομορφιάς σε ένα νέο παιδί που γεννιέται
στη Βραζιλία δεν προκαλεί καμία δυσφορία σε εκείνους που το περιμένουν. Εξάλλου ποιος από εμάς δεν προσδοκά ότι το παιδί που θα
γεννηθεί και που θα περιέχει τα γονίδια τα δικά μας και της αγαπημένης μας δεν θα είναι το πιο όμορφο στον κόσμο;
Όλοι θυμόμαστε τον τρόπο τον οποίο επέλεξε και εφάρμοσε ο
παράφρων δικτάτωρ του 20ου
αιώνα για να δημιουργήσει την
"Άρεια φυλή".
Το έκανε μέσω του
αποκλεισμού κάποιων από τις ανθρώπινες φυλές,
στην ευγονική της παραγωγής του τέλειου ανθρώπου.
Ταυτόχρονα, όλοι θυμόμαστε ότι στη Βραζιλία δημιουργήθηκε με
απλό τρόπο η ανάμειξη των φυλών. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που
ζητούσε ο παράφρων μεγαλομανής δικτάτωρ. Ο
μη αποκλεισμός των
ανθρώπινων φυλών από τη διαδικασία δημιουργίας απογόνων οδήγησε σε αυτό που λέμε σήμερα
"όμορφος άνθρωπος στη Βραζιλία"
και όλοι γνωρίζουμε παραδείγματα πολύ όμορφων ανθρώπων, αν-
δρών και γυναικών, από τη χώρα αυτή. Είναι τέλειοι αυτοί οι άνθρωποι;...Έχουν τέλεια ομορφιά; Βεβαιότατα όχι αφού είναι γνωστό ότι
δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι. Είναι όμως όμορφοι και τις ατέλειές
τους φροντίζουν να τις καλλωπίζουν.
Η διαδικασία της ανάμειξης είναι ήδη παρούσα σε πολύ προχωρη-
μένο βαθμό. Οι ελληνικής καταγωγής μετανάστες στη Νότιο Αμερική,
σε μεγάλο βαθμό και χωρίς εθνικιστικού τύπου τύψεις ευχαρίστως αναμείχθηκαν με άλλους κατοίκους διαφορετικής εθνοτικής προέλευσης
από τους ιδίους, δημιουργώντας πάμπολλες μεικτές οικογένειες. Την
ίδια συμπεριφορά φαίνεται ότι επέδειξαν και άλλοι Καυκάσιοι, κάτοικοι
της Νοτίου Αμερικής αλλά και μερικών ακόμη πολιτειών της Βόρειας
Αμερικής και της Ευρώπης. Και φτάσαμε στο εκπληκτικό γεγονός που
έλαβε χώρα το 2009. Την εκλογή στο Προεδρικό αξίωμα των Ηνωμένων Πολιτειών ενός πολίτη Αφρικανικής και όχι Αγγλοσαξωνικής προελεύσεως. Τα παραδείγματα αυτά μας αποκαλύπτουν ότι ακριβώς αυτό
είναι και το μέλλον της ανθρωπότητας:
η ανάμειξη των φυλών.
επανερχόμενοι στον "κώδικα των κωδίκων", το DNA και στα λόγια
του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ κατά την ανακοίνωσή της επιτυχούς
του αποκρυπτογράφησης το 2006, τίθεται αίφνης ένα σημαντικό ερώτημα προς απάντηση: μπορεί να εμφανιστούν στο μέλλον κρούσματα προσπάθειας εξαγοράς της δυνατότητας δημιουργίας ανθρωπίνων
οργάνων ή τελειότητος στην εξωτερική ομορφιά μέσω της γενετικής
μηχανικής. Μία από τις ηθικές απαντήσεις-προτροπή θα μπορούσε να
είναι απλά να ακολουθήσει η ανθρωπότητα το παράδειγμα της Βραζιλίας.
Ο άνθρωπος να ερωτεύεται εκείνον που για οποιοδήποτε λόγο
κατακτά την ψυχή του ανεξαρτήτως φυλής και εθνοτικής προέλευσης.
και αν κανένας ακόμη και τώρα δεν μπορεί να πεισθεί ότι η δημιουργία ενός πολύ όμορφου νέου ανθρώπου θα επέλθει από αυτή την
εμπνευσμένη και μετριόφρονα συμπεριφορά των κατοίκων της Βραζιλίας, οι οποίοι πλέον δεν αποκλείουν κανέναν από την ομάδα των
"
δικών τους ανθρώπων" που όπως λέει το ρητό "
είναι εκείνοι που βρίσκονται μέσα στο σπίτι όταν το βράδυ κλειδώνει
η πόρτα",αν του είναι τόσο δύσκολο αυτό... μπορεί επιτέλους να καταφύγει στο επόμενο, το
απλούστερο όλων των μέσων απόκτησης και διατήρησης της προσεγμένης εξωτερικής εμφάνισης: την εφαρμογή
του μυστικού της Βραζιλιάνικης Ομορφιάς που
εκτός από την
άσκηση και τη
σωστή διατροφή είναι η
αισθητική πλαστική χειρουργική. 500.000 άτομα κάθε
χρόνο στη χώρα αυτή ανακαλύπτουν τη θετική της επίδραση. Ας δούμε απο την αρχή πως…
Ιωάννης Λύρας / 2009.Αναδημοσίευση από το βιβλίο
'Το Μυστικό της Βραζιλιάνικης Ομορφιάς"ISBN: 978-960-6650-3 6 - 9 ,
